सिनियर केअर होममधल्या माझ्या नोकरीला काल बरोब्बर एक महिना पूर्ण झाला! दिवस फारच पटापट संपले.. हा महिना मला अनेक अनुभवांनी श्रीमंत करणारा ठरलेला आहे. ही नोकरी मला कशी मिळाली, ह्याविषयी मी एक दिवस लिहीनच, पण एक महिना पूर्ण झाल्याच्या निमित्ताने मी पहिल्या दिवसाची आठवण मात्र आज लिहिते.

माझ्या मुलाखतीच्या दिवशी म्हणजे जॉईन करण्याच्या काही दिवस आधी सगळं बोलणं पूर्ण झाल्यावर, "तुला काही प्रश्न असल्यास विचार", असं बॉस म्हणाल्या. त्यांना मी "संस्था दाखवू शकत असाल, तर बरं होईल", असं सांगितलं. त्यांना हे ऐकून फार आनंद झाला. "तुला इतका इंटरेस्ट आहे हे पाहून छान वाटलं", असं म्हणाल्या. मग त्यांनी मला सगळे फ्लोअर्स फिरवून दाखवले. सगळ्यात वरच्या मजल्यावर काही आज्जी सिटिंग एरियात आपापल्या व्हीलचेअर्सवर बसलेल्या होत्या. त्यांना बॉसने माझी ओळख करून दिली. तर एका आज्जींना मला पाहून फार आनंद झाला. त्यांनी व्हीलचेअरवर बसूनच मला जवळ बोलवून मिठीच मारली एकदम.. "किती गोड मुलगी आहे", म्हणाल्या..

या निमित्ताने जर्मनीविषयी विश्वास बसणार नाही, अशी एक छान गोष्ट सांगते. इकडच्या लोकांना ब्राऊन स्किन, काळे केस, काळे डोळे हे फार सौंदर्याचं लक्षण वाटतं, याचा जर्मनीत आल्यापासून अनेक कॉम्प्लिमेंट्स मिळाल्याने मला चांगलाच अनुभव आहे. त्यामुळे यावेळी आश्चर्य नाही वाटलं, पण खूप छान मात्र वाटलं..

आपल्याला जसे त्यांचे निळे डोळे, ब्लॉन्ड केस पाहून काहीतरी वेगळे, सुंदर बघितल्याचे अप्रूप वाटते, तसेच त्यांना आपल्याकडे पाहून वाटते, हे लक्षात आले माझ्या.. ते नेहमी रंगाची तुलना करत असतात, पण ती अप्रूप याच भावनेने. काहीजणांना आपल्यापेक्षा वेगळा असा हा रंग आवडत नाही, हेही ऐकले आहे. मात्र मला या प्रकारचे अनुभव आलेले नाहीत, इतकेच.

म्युनिकला असतांना लोकल ट्रेन्सने प्रवास करतांना जर्मन आणि आफ्रिकन वंशाच्या अनेक जोडप्यांना आणि त्यांच्या सुंदर मिश्रण झालेल्या मुलांना पाहायला मिळाले आहेच, शिवाय एक आमचा जवळचा मित्रही आहे, जो भारतात टूरिस्ट गाईड होता आणि त्याची बायको जर्मन-सायकियाट्रीस्ट आहे. एक मराठी डॉक्टरेट आणि त्याची बायको जर्मन शिक्षिका अशी अनेक भारतीय जोडपीही बघितली आहेत. नुकत्याच एका ब्राऊन स्किनच्या तमिळ मुलीचं जर्मन मुलाशी लग्न झालेलं आहे.

तर ह्या सिनियर केअर होममध्येही गप्पा मारायला गेले असतांना पहिल्याच भेटीत मला दिसण्यावरून आज्जी आजोबांनी कॉम्प्लिमेंट्स दिल्या आहेत. पण मला मिळालेली ती मिठी आणि जॉब कॉन्ट्रॅक्ट घ्यायला गेले होते, त्या दिवशी वेटिंगरूममध्ये भेटलेल्या एका आज्जींची एक गोष्ट सांगणे फार आवश्यक आहे कारण ह्या दोन आज्जींमुळेच मला पहिल्याच दिवसापासून ह्या नोकरीत अतिशय कम्फर्टेबल वाटलं, 'ऍट होम' वाटलं.

ह्या आज्जी मला सगळ्यात पहिल्यांदा दिसल्या, ते हॉस्पिटात्सिऑनच्या दिवशी.. इंग्लिश हॉस्पिटेशनप्रमाणे स्पेलिंग असलेल्या या शब्दाचा इंग्लिश अर्थ ऑबझर्वेशन.. मुलाखतीनंतर आणि जॉब कॉन्ट्रॅक्ट साईन करण्यापूर्वी एक पूर्ण दिवस सिनियर केअर होमची संपूर्ण व्यवस्था समजून घेण्यासाठी आणि मला जॉब नक्की आवडतो आहे का, हे स्वतःलाच कळावे, यासाठी मला बोलावले गेले होते, त्या दिवशी सगळ्यात आधी मला संपूर्ण इमारत फिरवून दाखवली गेली. मुलाखतीच्या दिवशी बॉसने माझ्या इच्छेसाठी दाखवली होतीच, पण ह्या दिवशी एकदम सविस्तरपणे सगळं समजवत दाखवली एका स्टाफमेम्बरने.

त्यानंतर आधीच्या एका भागात ज्याचा उल्लेख केलेला आहे, त्या फिटनेस वर्गातली फिटनेस सेशन्स मी आज्जी आजोबांसोबत ऍटेंड केली. एक ऑक्युपेशनल थेरपिस्ट हे सेशन्स करवून घेत होता. त्याने वेगवेगळ्या अडथळ्यांनी भरलेले मार्ग बनवले होते आणि आज्जी आजोबांना त्यावरून चालायला लावले. असे अनेक हातापायांच्या हालचाली घडून येतील, असे व्यायाम प्रकार करवून घेतले. जे आज्जी आजोबांनी फार एन्जॉय केले. त्या सेशनमध्ये भेटलेल्या आज्जी आजोबांशी कोणाशीच मी बोललेले वगैरे नव्हते, पण त्यांचे चेहरे लक्षात होते.

दिवसभरात अनेक गोष्टी समजून घेतल्यानंतर मी घरी गेले आणि त्यानंतर ३ दिवसांनी कॉन्ट्रॅक्ट घ्यायला गेले. सगळं घरी जाऊन वाचून ओके असल्यास साईन करेन, हे ठरवले होते. त्या दिवशी वेटिंग रूममध्ये एक आज्जी भेटल्या. त्यांचा चेहरा लगेच ओळखू आलाच मला. त्यांना मी त्या दिवशी फिटनेस सेशनच्या वेळी भेटलेले होते. त्यांनाही मी लगेच आठवले. त्या स्वतःहूनच माझ्याशी बोलायला लागल्या. "तुम्ही इकडे जॉईन झालात का?", असं त्यांनी मला विचारलं. "अजून नाही, पण दोन दिवसांनी होणार आहे. आज कॉन्ट्रॅक्ट घ्यायला आलेले आहे", असं सांगितल्यावर त्या म्हणाल्या, " अरे वा वा! अभिनंदन! खूप आनंद वाटला हे ऐकून. व्हा बरं का जॉईन नक्की. मी पहिल्या मजल्यावर राहते, हे हे माझे नाव आणि ही ही माझी रूम नंबर. मला आवडेल तुमच्यासोबत गप्पा मारायला.." आज्जींचे हे बोलणे ऐकल्यावर मला फार फार छान वाटले. मनावरचा ताणच निघून गेला एकदम..

जॉईन केले, त्या दिवशी बॉसना हा माझा अनुभव सांगितल्यावर त्या खूप खुश झाल्या. मुलाखतीच्या दिवशी मी त्यांना म्हणालेले होते, "बाकी मला काही प्रॉब्लेम नाही, फक्त हे आज्जी आजोबा मला स्वीकारतील का? एवढीच एक शंका आहे" त्यावर त्या त्या दिवशी बोललेल्या होत्या, "जास्त विचार करू नकोस. मला तू आवडली आहेस आणि हवी आहेस. हे महत्त्वाचं.. बाकीच्या गोष्टी आपोआप जुळून येतील. तू रिलॅक्स रहा." त्या म्हणाल्या आणि तसंच झालं अगदी. जणूकाही माझा ताण घालवायलाच त्या आज्जी वेटिंग रूममध्ये बसलेल्या होत्या.

बॉसने पहिल्या दिवशी कोणाकोणाला भेटायचे, याची सॅम्पल लिस्ट मला दिली. त्यात ह्या आज्जींचे नाव पहिल्या नंबरवर टाकले. मी त्यांच्या मजल्यावर गेले. तर त्या बरोब्बर लिफ्टसमोर उभ्या होत्या! वॉकला जायला निघाल्या होत्या! आमची थोडक्यात चुकामूक होता होता वाचली.

मला अशी अचानक समोर बघून आज्जींना सुखद धक्का बसला. त्यांना मी म्हणाले, "तुम्हालाच भेटायला आले हो! मी जॉईन झाले आजपासून! तुम्हाला वेळ असेल आणि इच्छा असेल तर आपण तुमच्या खोलीत जाऊन गप्पा मारुयात का?" त्यांनी लगेच आनंदाने होकार दिला आणि त्यांच्या रुममध्ये मला घेऊन गेल्या.

त्यांची रूम कशी होती आणि त्या पहिल्या दिवशी भेटलेल्या इतर काही आज्जी आजोबांचे अनुभव उद्याच्या भागात सांगते.

~सखी जयचंदर/ सकीना वागदरीकर
१२.०४.२०२०