तो खूप वेळ तिच्याकडे टक लावून बघत राहिला. त्याचे खांदे झुकले होते, चेहरासुद्धा उतरला होता. शेवटी एक लांब श्वास टाकून त्याने तोंड उघडले. "सॉरी उर्वी. आय डोन्ट लव्ह यू."

"आता कोण खोटं बोलतंय?" अर्धवट हुंदका देत ती बारीक आवाजात म्हणाली. तिच्या पायाखालची जमीन निसटून जातेय असा भास होत होता. जणू काही ती एखाद्या महापुरात सापडून कशीबशी तरून रहातेय.

"तुला काय समजायचं असेल ते समज."

त्याच्या शब्दांनी तिला अक्षरशः कुणीतरी एखाद्या दरीत ढकलून दिल्यासारखा झटका बसला. आपसूक दोन पावलं मागे जात ती ओट्याला धडकून थांबली. तिच्या पायातलं त्राणच नाहीसं झालं होतं. ती कशीबशी मागे ओट्याची कडा धरून उभं राहायचा प्रयत्न करत होती.

तो तिच्याकडे न बघता बाहेर दारापाशी निघून गेला. दारात जरा अडखळत थांबला.

"तुझं गिफ्ट घेऊन जा बरोबर" उर्वी आतून ओरडली.

"राहू दे इथेच" म्हणत पटकन लॅच उघडून तो बाहेर पडला, जसा काही त्याला त्या गिफ्टमुळे काही फरक पडत नव्हता. तिच्यामुळे काही फरक पडत नव्हता.

____

तो गेल्यापासून दिवसभर, रात्रभर ती अंगातली सगळी शक्ती निघून गेल्यासारखी सोफ्यावर पडून राहिली. संध्याकाळ झाल्यावर उठून दिवे लावायचेही कष्ट न घेता तशीच अंधारात बसून राहिली. दिवसभर रडून रडून शेवटी तिच्या डोळ्यातले पाणीही आटून गेले होते. तिने ती दिल्लीला रहायला जाताना आजीने हातशिलाई घालून दिलेली जीर्ण गोधडी अंगावर पांघरली होती. आता आजी नसली तरी आजीच्या मायेची थोडीशी का होईना उब तिच्या गारठलेल्या मनाला स्पर्श करत होती. दिवसभर आदित्यचा राग राग करून, त्याच्या वागण्याचा विचार करून ती पुन्हा त्याच निर्णयावर येत होती की त्याच्या बोलण्यात जराही तथ्य नव्हते. तो नक्की खोटं बोलत होता.

सहा वाजता गोधडी बाजूला करून ती उठली. आंघोळ करून, आवरून तशीच बिनझोपेच्या, तरवटलेल्या डोळ्यांनी ती ऑफिसला निघाली. भरपूर कन्सिलर लावूनसुद्धा तिच्या डोळ्याखालची काळी वर्तुळे लपत नव्हती.

ती ऑफिसला पोचली तेव्हा जनरली तिच्यानंतर उगवणारी अना आधीच येऊन बसली होती. काल अनाचे भरपूर कॉल्स, मेसेजेस येऊन गेले पण तिने बघितले नव्हते. तिला कोणाशी बोलायचीच इच्छा नव्हती.

तिला क्यूबिकलमध्ये बसलेली बघताच अना आत घुसली. "तुम कॉल्स क्यू आन्सर नही कर रही थी? मै कितना डर गयी थी, पता है! हमारे जाने के बाद क्या हुआ? बोलो.."

उर्वी समोर शून्यात बघत राहिली.

"आय एम सॉरी यार, आदित्य ने वो सब नही सूनना चाहीए था.." ती बारीक आवाजात म्हणाली.

अजून एक शब्दही बोलली तर तीला रडायला येईल हे समजून उर्वीने फक्त मान हलवली.

"उर्वी, मुझे बताओ प्लीज.. आय नो मैने बहुत रायता फैलाया है. आय एम रिअली सॉरी."

"तुम सही थी." गळ्यात येणारा जड गोळा गिळून टाकत ती म्हणाली.

"सही थी मतलब?" अनाने घाबरून विचारले.

"मतलब जैसा तुमने प्रेडिक्ट किया था वोही हुआ. वी आर ओव्हर! ही ब्रोक अप विथ मी." ती जास्तीत जास्त नॉर्मल दिसायचा प्रयत्न करत कम्प्युटर ऑन करायला खाली वाकली.

अनाचा चेहरा एकदम पडला. "यू आर किडींग, राईट?"

"हाऊ आय विश!" उर्वी तिच्याकडे न बघता म्हणाली.

अनाच्या डोळ्यात पाणी आलं होतं."सब मेरी वजहसे हुआ है. आय एम सो सॉरी यार.. आदित्य अभी कहां है? मै बात करू क्या?" ती बारीक आवाजात म्हणाली.

"कोई फायदा नही. उसनेही मुझे सेम वोही बाते कही जो तुमने कही थी. ये वर्कआऊट नही होता, ही वॉज प्लेइंग मी.. ब्ला ब्ला.."

"उसने कहां और तुमने मान लिया! हद है. सुनो, मै गलत थी. आय थिंक वो पागल है तुम्हारे लिए.. मै उसके साईडसे पास हुई तब वो तुम्हे जैसे देख रहा था वैसे कोई मुझे देखे तो मै भागकर शादी कर लूं! ऐसा कोई मिल जाए तो मै चॉकलेट खाना भी छोड सकती हूँ!" तिने उर्वीच्या हातात एक भली मोठी डेअरी मिल्क सिल्क दिली आणि "आय एम ट्रूली सॉरी" म्हणत तिला मिठी मारली.

"तुम्हारी कोई गलती नही है." म्हणत हसून उर्वीने डोळे पुसले.

हे खरं ठरावं असं उर्वीला मनापासून वाटत होतं पण खरं असेलही तरी त्याचा काही उपयोग नव्हता. तो तिला नाकारून निघून गेला होता. तरीही ती आशेचा एका धाग्याला धरून लटकत होती आणि तो धागाही तुटायच्या बेतात होता.

"तुम्हारे जाने के तुरंत बाद वो चला गया. जबसे वो गया है, उसने मुझे कोई कॉन्टॅक्ट नही किया. और मुझे लगता है अब कभी करेगा भी नही."

"फाईन!" अना तोंड वाकडं करत म्हणाली. "फिर तो तुमभी वह आर्टिकल लिख दो!" ती ताठ बसत म्हणाली. "तुम लिखोगी ना? डोन्ट बी अ फूल. तुमने मेहनत की है उस आर्टिकल के लिए."

सगळे पुन्हा पुन्हा त्या फालतू आर्टिकलवर का येत आहेत! तिला तो विचारच करायचा नव्हता. आदित्यला नक्कीच वाटत असेल, तो गेला की ती लेख प्रसिद्ध करणार म्हणून. "आर्टिकल की बात मत करो."

"अब क्या प्रॉब्लेम है? हद करती हो उर्वी!" अनाला तिचं म्हणणं समजतच नव्हतं.

"नो, आय डोन्ट वॉन्ट टू." म्हणत तिने माउस धरून लेटेस्ट इमेल वर क्लिक केले.

"पगला गयी हो क्या? अरे कोई डॉक्टर बुलाओ, उर्वी पागल हो रही है!" अना उठून हातवारे करत मोठ्याने म्हणाली. आजूबाजूच्या दोन तीन क्यूबिकलमधून हसायचे आवाज आले.

तिने अनाचा हात ओढून तिला खाली बसवले.
"तुम समझ नही रही, उसे एक्झॅक्ट्ली यही चाहीए की मै आर्टिकल पब्लिश करू."

"तो प्रॉब्लेम कहाँ है, उसे जो चाहीए कर दो. विन विन सिच्युएशन है. यही गोल्डन चान्स है, तुम डिमेलो के सामने तुम्हारी केपेबलिटी प्रूव्ह कर सकती हो."

"नही कर सकती."

"क्यू?"

"बीकॉझ आदित्य लव्ह्ज मी." दिवसरात्र वेगवेगळ्या शक्यता तपासून शेवटी हीच एक शक्यता तिला बरोबर वाटत होती. त्याने कितीही नकारघंटा वाजवली तरी तो खोटे बोलत आहे याची तिला खात्री होती. तिने त्याच्या प्रत्येक वाक्याचा भरपूर विचार केला तरीही तिचं मन तिला त्याचंही तेवढंच प्रेम आहे हेच सांगत होतं. तसं नसतं तर तिला त्याच्याबद्दल ज्या भावना होत्या त्या इतक्या तीव्र झाल्या नसत्या. त्याच्या वागण्यातून, तिची काळजी घेण्यातून तिला त्याचं प्रेम जाणवलंच होतं.

"किधर है वो? मुझे बात करने दो उससे." अना मान हलवत म्हणाली.

"वो चला गया."

"वापिस हिमाचल?"

उर्वीने खांदे उडवले. हिमाचल असो नाहीतर टिंबकटू, तो तिच्याइतकाच दुःखी, दयनीय मानसिक अवस्थेत असणार होता.

"तो अब क्या सोचा है?" अना पडलेल्या तोंडाने विचारत होती.

"कल से सोच ही रही हूँ. सब सोचने के बाद मुझे लागता है, की कुछ दिनोंमे उसे खुद की फिलिंग्स पता चलेगी और तब वो मुझे खुद कॉन्टॅक्ट करेगा."

"वो वापिस यहां, तुम्हारे पास आएगा?"

"नोप! ये उसका स्टाईल नही है."

"मुझे कुछ भी समझ नही आ रहा!" अना ओठ बाहेर काढत म्हणाली.

"उसने मुझे झूठ कहां है ये गिल्ट उसे परेशान करेगा. उस गिल्टसे बचने का उसके पास एक ही तरीका है."

"जलदी बोलो यार, वो सीआयडी के सालुंके जैसा फुटेज मत खा" अना हसत म्हणाली.

"वो सिर्फ मुझसे आर्टिकल पब्लिश करवाने का ट्राय करेगा. So that I will be the one who breaks his story."

"येय! सही है! तब तुम पब्लिश करोगी और..

"ना! पब्लिश नही करुंगी!" ती हसत म्हणाली.

"क्या? रुको रुको! ये कोई चेस खेल रही हो क्या? तुम्हारी चालें बहुत टफ है!" अना कपाळावर हात मारत म्हणाली.

"मेरे मना करनेसे उसे आगे की चाल खेलनीही पडेगी."

"मतलब?"

"खुद का काँसायन्स क्लीअर रखनेके लिए वो मुझे आर्टिकल अलाव करेगा. ये उसकी माफी मांगने का तरीका होगा, ऑब्विअसली टू शो दॅट ही लव्ह्ज मी. फिर मै वो पब्लिश ना करके उसे दिखाउंगी दॅट आय ऑल्सो लव्ह हिम. उसके लिए मेरी फिलिंग्स अभी भी वही है! यही एक तरीका है."  तिच्या चेहऱ्यावर आता समाधान होते.

"धन्य हो तुम माते! तुमने तो पूरा वॉर प्लॅन बनाके रखा है!" अना नमस्कार करत म्हणाली.

"इफ ही वॉण्ट्स अ वॉर, देन वॉर इट इज!" उर्वीने डोळा मारला.

अना इम्प्रेस होऊन 'बेला चाउ, बेला चाउ, बेला चाउ चाउ चाउ' गुणगुणत क्यूबिकलबाहेर पडली.

उर्वी समोर स्क्रीनकडे बघून गालात हसत होती.

क्रमशः