'Aren't you the one who plays piano?'
एक तरूण तिच्या जवळ आला.
तिलुने चमकून त्याच्याकडे पाहिलं.
'Who's asking?', तिने उलट विचारलं.
'मी लुनाचा मित्र'.
तिलु अविश्वासाने त्याच्याकडे पाहत होती.
'मी लुना आणि विलीचा मित्र. Jade चा Stan uncle'.
तिलु अजूनही त्याच्याकडे तसंच पाहत होती.
'त्या दिवशी नाही का, मी सफाई करत पियानो unplug केला होता आणि लावायला विसरलो. तुम्हाला पाहून लक्षात आले पण लुनाने अडवले'.
'....'
'लुनाबद्दल विचारलंत ना आता. म्हणून न राहवून आलो तुमच्याकडे', तो पोरगेलंसा तरूण इकडेतिकडे बघत भरभर बोलत होता.
'ओह, कुठे गेली ती?', तिलुने तोंड उघडलं.
'तुम्ही जरा staircase च्या त्या बाजूला येणार का? इथं बोलता येणार नाही'.
'अं. नको नको', तिलु गडबडून म्हणाली.
'प्लिज. फक्त दोन मिनिटं. लुनासाठी?'

*****

लाॅबी आणि पायर्यालगतच्या passage मध्ये तिलु आणि Stan उभे होते. या कोपर्यात लिफ्ट नव्हती, तसंच होटलमध्ये विशेष वर्दळ नव्हती.
'लुनाला कामावरून काढलं नाही, तीच निघून गेली'.
'क्काय? का?', तिलुने आश्चर्याने विचारलं, 'पण मग ती मुलगी सांगत होती- '.
'हो. लुनाचं फारसं पटायचं नाही कुणाबरोबर. मॅनेजमेंटबरोबरही तिचे बरेच खटके उडत. ती तिच्या values impose करायला बघायची पण ते सर्वांना आवडेल असे नाही ना. विलीला गमावल्यापासून ती जरा विक्षिप्त वागत होतीच'.
'काय? विली आता नाहीये?', तिलुला धक्कयावर धक्के बसत होते.
'हो. hurricane ने आम्हा सर्वांना उध्वस्त करून टाकले'.
Stan सांगत होता आणि तिलुच्या चेहर्यावर एकाचवेळी अनेक भाव येत जात होते.
'लुना आणि विली खूप गोड जोडपं. विली एक हरहुन्नरी आणि दिलखुलास माणूस. तो आणि लुना एका eatery मध्ये काम करत. एक न एक दिवस छान टुमदार कॅफे काढायचं स्वप्न पाहत होते ते. पण jade ची चाहूल लागली आणि सगळं बदलून गेलं. आम्हा सर्वांच्या विश्वात jade सारखी गोड Angel व्यापून राहिली. माझंच बघा ना. ती या जगात यायच्या आधी एक उचल्या, उनाड मी, एक जबाबदार uncle Stan uncle झालो. Jade च्या बाळलीलांमध्ये रमून गेलो. इतकं की सालं आपलं पण घर असावं, बायको- मुलगी असावी असे माझ्यासारख्याला पण वाटू लागलं होतं!
त्या वादळाने मात्र आमची सगळी सप्नं लुटली. आमच्या घराच्या काड्याही उरल्या नाही'.
Stan सांगत होता. तिलु स्तब्ध होऊन ऐकत होती.
पण लुनाने स्वतःला सावरलं. विमनस्कपणे फिरत असलेल्या मलाही तिनं refugee camp मध्ये दाखल केलं. कुणाकुणाच्या मागं लागून मला इकडे जाॅब मिळवून दिला.
मी ऊनाडक्या करायचो आणि ती मला समजावत सांभाळून घ्यायची. तिला कुणी 'आपलं' वाटलं की ती सगळं झोकून देते त्यांच्यासाठी. स्वभावच आहे तसा तिचा!
त्या वादळानंतर मिळालेल्या वागणुकीत माणुसकी सोडून सर्व काही होतं. त्यामुळे की काय उच्चपदस्थांविषयी लुनाच्या मनात आकस निर्माण झाला. त्यांना त्रास द्यायचा, उलट बोलायचा तिचा स्वभाव बनला. Rich people कडून थोडंसं आपण घेतलं तरीही ते rich च राहणार असं म्हणायची ती'
'म्हणजे? चोरी? '
'She wouldn't call that. तिच्या मते थोडंसं श्रीमंत लोकांच्याकडून काही घेतलं तर त्यांना काही फरक पडत नाही. पण गरीबांचं मात्र नशीब बदलतं', Stan ने स्पष्ट केले.
'पण तू मला हे सर्व का सांगत आहेस? तेही ती निघून गेल्यावर? ', तिलुने विचारलं.
'तिच्याबद्दल तुम्ही गैरसमज करून घेऊ नये म्हणून. लुना काही लोकांशीच संवाद साधायची. त्यापैकी तुम्ही असल्याने- ', Stan ने वाक्य अर्धवट ठेवून तिच्याकडे पाहिलं. तिलुने समजल्यासारखी मान हलवली.
'मी तिला समजावून सांगायचा प्रयत्न केला. एकदा training झालं की तिचं प्रमोशन होईल, परिस्थिती चांगली होईल. किमान jade साठीतरी हे वागणं बाजूला ठेव म्हणून किती सांगितले तरी तिनं ऐकलं नाही', Stan लुनाची बाजु मांडत होता. तिलुला आता लुनाच्या वागण्याची लिंक लागत होती.
'याशिवाय वरील suites मध्ये राहणार्यांच्या complaints वाढत चालल्याची कुणकुण तिला लागली आणि तिने इथून निघून जाण्याचा निर्णय घेतला'
'कसल्या complaints? ', तिलुने विचारलं.
'चोरी होत असल्याच्या ', Stan म्हणाला.
'ओहह!', तिलु झटका लागल्यासारखी म्हणाली.
'का असं शाॅक लागल्यागत उद्गारला तुम्ही?', त्याने विचारले.
तिलुच्या चेहर्यावरचे भाव झरझर बदलले.
'लुना त्या दिवशी वरच्या suites ना महाग म्हणाली त्या अर्थी तिकडे राहणारे तिच्या मते so called rich people? आणि ती तिकडे जाऊन चोरी... नाही नाही!', तिलुच्या मनात द्वंद्व चालू होतं.
ती डोळे मिटून भिंतीला किंचित टेकली आणि दीर्घ श्वास घेतला.
तिचा निर्णय झाला होता जणू.