केबीनचं दार उघडलं तर समोर तीच.. परवा 'पाहिलेली' आणि 'आवडलेली' मुलगी!
आता हिच्याशी चर्चा कशी करणार? तीदेखिल आपल्या महत्त्वाकांक्षी प्रोजेक्टबद्दल?
म्हणजे, तिच्या ज्ञानाबद्दल काही शंकाच नव्हती. त्याला स्वतःचीच खात्री वाटेनाशी झाली होती.
ती दिसायला स्मार्ट होती. त्याहीपेक्षा तिच्या प्रत्येक कृतीतून, हालचालीतून आत्मविश्वास झळकत होता. तिचं राहणं, वागणं, बोलणं सगळंच कसं लयबद्ध होतं. तिचा अंदाजच न्यारा होता.
ती त्याला बघून गोड आश्वासक हसली. तो गोंधळलेलाच होता.