पहाटे सांगलाहून निघाल्यापासून खड्डेदार रस्ता मग मग दोन फ्लाईट्स त्यात एअरपोर्टवरचा वेटिंग पिरियड यांनी आदित्य अतिशय थकून गेला होता, पण उर्वीची भेट आणि तिच्याबरोबर ही सुट्टी एकत्र घालवणे हे त्या सगळ्या त्रासापेक्षा खूप जास्त आनंदाचे होते. हॉटेलमध्ये परतून बेडवर पडल्यापडल्या त्याला शांत झोप लागली.

खिडकीचे जाड पडदे बंद असल्यामुळे खोलीत पूर्ण अंधार होता त्याला जाग आली तेव्हा सकाळचे दहा वाजले होते. तो सेलफोनवर वेळ बघून ताडकन उठून बसला, सीडूला भूक लागली असेल! मग त्याला आठवले तो मुंबईत आहे आणि दिवसभर रिकामाच असेल. सीडर असता तर त्याने सकाळीच त्याला पंजे मारून, चाटून चाटून उठवलं असतं. त्याला आठवणीने हसायला आले.

त्याच्या लहानपणी बाबा कायम जंगलात असायचा. घरी फक्त रखवाली आणि बाहेरची कामे करणारा एखादा सरकारी नोकर असे आणि खूप वर्ष त्याला सांभाळायला आणि स्वयंपाकासाठी गावातलीच एक आजी यायची, तिच्या नातवंडांबरोबर खेळता खेळता तोही तिला बडी माँ म्हणायला लागला. बडी माँच्या नातवाने एकदा त्याला भटक्या कुत्र्याचे पिल्लू खेळायला म्हणून आणले ते नंतर त्याच्या घरचेच झाले. तो त्यांचा शेरा! त्याचे सगळे लहानपण शेराबरोबर मस्ती करण्यात आणि त्याला वाढवण्यात गेले. पण तो कॉलेज संपवून दिल्लीहून परत घरी येईतो शेरा म्हातारा झाला होता. एके दिवशी तो झोपला तो परत उठलाच नाही.

बाबा आणि आदित्य दोघेही पुन्हा एकटे पडले होते. त्यांना कुत्रा हवाच होता आणि त्यांच्या मित्राकडे हे बऱ्यापैकी ट्रेन केलेलं हस्की पिल्लू होतं. बाबा लगेच त्याला घेऊन आला आणि इतकं पिल्लू असतानाच लांबलचक होता म्हणून त्याचं नाव सीडर ठेवलं. बाबाचं आवडतं झाड. वर्षभरातच बाबा अचानक कॅन्सरने गेल्यानंतर सीडूच त्याची फॅमिली होता.

त्याने बेडवर बसूनच फतेला व्हिडीओ कॉल केला. दिवाळीमुळे फते दोन तीन दिवस घरीच होता. त्याच्याशी जनरल हालहवाल, गप्पा झाल्यावर त्याने सीडरची चौकशी केली. तिथे लाड करायला भरपूर माणसं, लहान मुलं असल्यामुळे सीडर खुष होता. फक्त रात्री त्याची आठवण आल्यावर विव्हळून रडत होता म्हणे. ऐकून त्याच्या घशात जरा दुखलं. त्याला स्क्रीनवर बघून सीडर आनंदाने शेपूट हलवत उड्या मारत होता. त्याला बराच वेळ बघून शेवटी त्याने कॉल कट केला.

आंघोळ वगैरे उरकून तो बाथरूमच्या बाहेर आला तोपर्यंत उर्वीचा एक मिस्ड कॉल आणि मेसेज होता.

U: Wake up sleepyhead

A: Done! Just having tea and missing you.

U: You should! ;)  Very busy right now. Leaving bit early today. I'll be there at 4pm.

A: Waiting..

रात्री निघतानाचा उर्वीचा चेहरा त्याच्या डोळ्यासमोर आला आणि त्याने ठरवून ठेवलेले एक काम आठवले. सहज एक दोन चौक चालत जाऊन त्याने लंच आणि त्याचे काम उरकले. हॉटेलवर येऊन परत एक डुलकी काढली तोपर्यंत उर्वीचा ती घरी पोचल्याचा मेसेज आलाच.

तो कपडे घालून बाहेर पडणार तोच फोन वाजला. तिने त्याला खाली हॉटेलच्या गेटपाशी यायला सांगितले. तो खाली गेला तेव्हा ती फुटपाथवर त्याची वाट बघत उभीच होती. त्याला समोरून येताना बघून तिने आधी ओळखलेच नाही. तो जवळ आल्यावर तिने डोळे मोठे करत आश्चर्याने आ वासला आणि गपकन तोंडावर हात ठेवला. चक्क दाढी गायब आणि गाल गुळगुळीत होते!

"तो चले?" तो तिच्या बोटांत बोटे गुंफत म्हणाला.

"आता तू हॉट बॉयफ्रेंड दिसतोयस!" तू वर जोर देत त्याच्या चेहऱ्याकडे बघत ती म्हणाली.

"सो व्हॉटस् द प्लॅन?" तो इकडेतिकडे बघत म्हणाला.

"शॉपिंग!"

त्याने कपाळावर आठ्या पाडून तिच्याकडे पाहिले.

"प्लीज प्लीज प्लीज.. मला माहिती आहे तुला बोर होईल. पण यावेळी इथे आई नाहीये आणि माझ्याबरोबर यायला आत्ता बाकी कोणी नाहीये. अना आली असती पण ती सुट्टीवर आहे. प्लीज जाऊया ना.." त्याच्या हातावरची पकड घट्ट करत ती म्हणाली.

"तुझ्यासाठी काय काय करावं लागतंय मला" पुटपुटत त्याने मान हलवली.

"थॅंक्यू सोss मच" तिने डोळे मिचकावले आणि टॅक्सीला हात केला.

दोन मॉल पुरेपूर फिरून झाल्यावर हातात पिशव्या सांभाळत दमून शेवटी ती त्याला ओढत पिझ्झा एक्सप्रेसमध्ये घेऊन गेली.

"इथले रोमानो म्हणजे थिन क्रस्ट खूप मस्त असतात. त्यातही मला पोलो फोर्झा आवडतो. स्पायसी असतो एकदम! तोच घेऊया आणि डो बॉल्सss विथ गार्लिक बटर!" एवढी शॉपिंग करूनही ती न दमता जास्तच एक्साइट झाली होती. कितीतरी दिवसांनी डाएट सोडून ती बिंज करत होती.

त्याने न बोलता मागे आरामात टेकून तिला थंब्स अप दिला. वेटरने टेबलाच्या मधोमध त्यांची ऑर्डर आणून ठेवली. तिला प्रयत्न करूनही त्याच्या चेहऱ्यावरून नजर हटवता येत नव्हती. दाढी गायब होती, त्याचे गाल अगदी मऊ आणि चमकत होते. आणि मोठा धक्का म्हणजे हसताना त्याच्या दोन्ही गालांना खळ्या पडत होत्या! दाढीतून कळलंच नव्हतं हे, आठवून तिने ओठ चावला.

"उर्वी, स्टॉप इट." तो तिच्या टक लावून बघण्याने जरा अस्वस्थ झाला पण एकीकडे त्याला हसायलाही येत होतं.

"सॉरी, कान्ट हेल्प इट! तू त्या पिझ्झापेक्षाही टेम्पटींग दिसतोयस." ती अजूनच त्याच्या डोळ्यात बघत म्हणाली. जंगली माणूस गायब होऊन तिच्यासमोर प्रिन्स चार्मिंग बसला होता. तिला तरी आता तो खूपच हँडसम वाटत होता आणि आजूबाजूला बसलेल्या बहुतेकश्या बायकांनासुद्धा, असं त्यांच्या पुन्हा पुन्हा त्याच्याकडे वळणाऱ्या नजरांवरून वाटत होतं.

"तुला मजा माहितीये," तो टिशूला हात पुसत बोलत होता. "आता तू समोर आहेस तरी माझी बोटं सारखी तुला टेक्स्ट करायला शिवशिवत असतात."

"सेम सेम!" ती हसत म्हणाली. रोज एकमेकांना सारखे मेसेज करायची इतकी सवय लागली होती की समोर असूनही काहीतरी विसरतोय असे वाटत होते.

"मग आता तरी शॉपिंग संपली ना?"

"संपलीच आहे, तुझी पुन्हा गर्दीत जायची काही सुप्त इच्छा वगैरे नाही ना?" तिने चिडवत म्हटले.

"नो वे. एका दिवसात इतके लोक बघूनच दमलो मी. हे कायमच असं असतं की आत्ताच दिवाळी म्हणून आहे?"

"कायमच. गणपतीच्या दिवसात येऊन बघ एकदा. पाय ठेवायची जागा नसते." ती हसू लपवत म्हणाली.

त्याने कपाळाला आठ्या पाडत मान हलवली आणि पुन्हा एकदा गालावरून हात फिरवला. दाढीशिवाय त्याला विचित्र उघडं उघडं वाटत होतं. काल रात्री निघताना त्याला तिचे गाल खरचटल्यासारखे लाल झालेले दिसले होते. त्याने त्याच्या खरखरीत दाढीला हात लावून पाहिला आणि कारण कळलं. इतक्या दिवसांची दाढी स्वतः काढण्यापेक्षा तो जवळच्या सलोनमध्ये जाऊन चेहरा नीटच सफाचट करून आला होता.

त्याला इतकं अस्वस्थ वाटतंय बघून तिला हसू येत होतं.

"अजूनही तू माझ्याकडे टक लावून बघते आहेस."

"सॉरी मला कंट्रोलच होत नाहीये. तू इतका हंक आहेस हे आत्ता कळतंय." ती जीभ दाखवत म्हणाली. ती काहीतरी विनोदी बोलल्यासारखा तो हसला पण ती खरं बोलत होती. तिच्या फ्रेंड्सना तो भेटेल तेव्हा सगळ्या मुली याला बघताच नक्की याच्या गळ्यात पडतील. इतक्या फ्लर्ट करणाऱ्या मुलींना कसं थांबवावं विचार करूनच तिचा चेहरा पडला.

"काय झालं उर्वी?" त्याने कार्ड स्वाईप करायला देत म्हटले. ती शांतच होती.

उठून दाराबाहेर पडल्यावर त्याने तिचा हात हातात घेऊन दाबला. किती पटकन त्याला तिचा बदललेला मूड समजला या विचाराने तिला आश्चर्य वाटलं.

"मी मुव्हीला गेले तेव्हा तुला कसं वाटलं असेल ते मला आत्ता जाणवलं."

"कशावरून?" त्याने थांबून तिच्याकडे बघत विचारले.

"मी अशी कल्पना केली की मी तुला माझ्या फ्रेंड्सना भेटायला घेऊन गेले तर मुली तुझ्याशी किती फ्लर्ट करतील. तेव्हढ्यानेच मला इतकं वाईट वाटलं. पण तू फक्त माझा आहेस ओके?"

त्याचा चेहरा अचानक गंभीर झाला आणि तिच्या हातावरची पकड घट्ट झाली. "मला आता कोणीही अट्रॅक्ट करू शकत नाही. नो वन!"

एव्हाना ते तिच्या बिल्डिंगपर्यंत पोचले होते. तिच्या बॅग्ज त्याने तिच्या हातात दिल्या. "उद्या तुला त्या प्रोग्रॅमसाठी पहाटे लवकर उठायचं आहे. मी वर आलो तर उगीच खूप वेळ जाईल. त्यापेक्षा तू रियाज कर, मी हॉटेलवर जातो."

"तू वर आला असतास तर मला जास्त आवडलं असतं. एनिवे मी रियाज करते. उद्या पहिल्या मजल्यावरच्या हॉलमध्ये प्रोग्रॅम आहे आणि तू येणार आहेस. दिवाळी पहाट आहे, शार्प सहाला सुरू होईल." फायनली तिने त्याच्या गालावर हात ठेवत सांगितले.

"नक्की." एका हाताने तिला जवळ घेत त्याने तिच्या कपाळावर ओठ टेकले.

क्रमशः