सुचना:
तिसर्‍या पॅराग्राफनंतर एक सापाचा फोटो आहे. तसा काही भयावह नाही पण कुणाला पहावत नसल्यास म्हणुन आधी सांगतेय. मला पुर्वी सापांचे फोटो पाहुनही त्रास व्हायचा. मी फेबु, इन्स्टा स्क्रोल करताना सापाचा फोटो दिसला तर फोन फेकुन देते कधीकधी घाबरुन. लहान असताना आमच्या घरी एक प्राणीमित्र यायचा. एकदा त्याने हौसेने एक फोटो अल्बम आणलेला आम्हाला दाखवायला. मी पान उलटल्यावर सापाचा फोटो पाहुन दचकुन अल्बम उघड्या दाराबाहेर फेकुन दिलेला. फारच लाईव्ह फोटोग्राफी होती त्याची. माझी तेवढी नाहीच पण आता निदान थांबुन सापांचे फोटो वगैरे काढण्याइतकी प्रगती आहे.

हा निघाल्यावर एक असाच मागे वळुन काढलेला फोटो आहे. मी रात्री कुठेतरी याच परिसराचा एक छोटा भाग होते याची आठवण म्हणुन.

Waterton Canyon च्या हद्दीत पोचायला अजुन २.५ मैल पार करायचे होते आणि त्यापुढे साधारण ६.५ मैल पार्किंगपर्यंत पोचायला. २.५ मैलांनंतर वाट मोठी मोठी होत जाते आणि Waterton Canyon च्या रस्त्याला लँडस्केप पार बदलतो. झाडी विरळ होत जाते. खडकाळ प्रदेश सुरु होतो. अर्थातच त्या प्रदेशाला अनुकुल असे सरपटणारे प्राणी (सरडे, पाली, रॅटलस्नेक्स) मुबलक दिसतात. सरपटणारे प्राणी आहेत म्हंटल्यावर गरुड पक्षी आलेच, घारीही आहेत. एक मोठी नदी कॅनयनमधुन वाहते आणि तिचा उपयोग करुन घेण्यासाठी तेथे एक धरण बांधले आहे. या धरणातुन डेन्वरच्या काही भागांत पाणीपुरवठा होतो. फार सुंदर परिसर आहे. येथे लोक डॅम पहायला तर येतातच पण त्याचबरोबर सायकलिंग आणि फिशिंगही जोरात चालते. पाण्यात अनेक प्रकारचे खाण्यायोग्य मासे आहेत. जंगलातुन अस्वले येथपर्यंत मासे पकडायला येतात. मी अजुन बरीच लांब होते धरणाच्या पण आता माझ्याकडील पाणी संपत आले होते त्यामुळे पाय भराभर चालत होते. धरणाचे पाणी भरुन घ्यायची उत्सुकताही होती.

वाटेत 'Lenny's Rest' नावाचे स्मारक आहे. स्मारक म्हणजे एक बेंच आणी त्यावर अक्षरे कोरलेली एक लोखंडी पाटी आहे. 'लेनी' नावाचा एक १८ वर्षांचा बॉय स्काऊट त्याच्या ट्रुपबरोबर १९९५ च्या मे महिन्यांत या जंगलात ट्रीपसाठी आला होता तेव्हा एका दुर्घटनेमध्ये त्याने आपला जीव गमावला. नेमके काय झाले त्याची माहिती मला आंतरजालावरही मिळाली नाही. मॄत्युसमयी त्याचा स्काऊट रँक 'Eagle' म्हणजेच highest होता.

Eagle is the seventh and highest rank of Boy Scouts. sequence (Scout, Tenderfoot, Second Class, First Class, Star, Life, and Eagle). (Wikipedia)

वाईट वाटले. हात जोडुन पुढे निघाले. एव्हाना ११ वाजले असावेत.

अचानक माझ्या वाटेवर हा दिसला. पाय लटपटु लागले. पोटात गोळा आला. साधारण तीन फुटच असावा पण माझी चांगलीच तंतरली. ऊन खाण्यासाठी असा बाहेर येऊन पसरला असावा. जारे बाबा, निघ इथुन, मला जाऊदे पुढे. मनात धावा चालु केला. त्याने मला पाहिले असावे, किमान माझी चाहुलतरी लागलीच असावी पण तरीही जायचे नाव घेईना. किंवा तोही मला टरकला असावा आणि मेल्याची अ‍ॅक्टींग करत असावा. पोल हलकेच आपटुन पाहिला तर त्याने जरासे डोके वर केले. माझी********* Fill in the blanks as per your vocabulary.

'तु मेरे सामने, मै तेरे सामने' अशा अवस्थेत पाचेक मिनिटे गेली मग मी बाजुला नीट नजर टाकुन एका उंच दगडावर चढले आणि त्याच्यावर नजर ठेवत ठेवत झाडीतुन सरकत त्याच्या पलयाडच्या दिशेला जायचा प्रयत्न करु लागले. माझी बॅकपॅक झाडीत अडकु लागली आणि पानांचे नुकसान होत होते पण ईलाज नव्हता. कशीबशी पलयाड पोचले. कपाळावरुन घाम गळ्यापर्यंत आला होता. त्याला पाहिले तर तिथेच होता तो, फक्त तोंड माझ्या दिशेला वळवले होते. एवढी मेहनत केलेय तर एक फोटो काढु लेकाला दाखवायला म्हणुन पटकन जमला तसा एक फोटो काढला आणी पळत सुटले. पळता पळता वळुन पाहत होते. आजुबाजुलाही पहावे लागत होते. चांगलीच कसरत झाली. Waterton Canyon चा रस्ता निवडल्याचा पश्चात्ताप होऊ लागला.

पश्चात्ताप फार काळ टिकला नाही. धरण लागले एकदाचे. धरण जेथे सुरु होते तेथे पाण्यात उतरण्यास मनाई होती, त्यामुळे पाणी भरायला मला अजुन अर्धा मैलाचा रस्ता चालावा लागला. पाणी पिऊन तेथेच टेकले जरा. मधल्या रस्त्यात फोनवर दाणदाण मेसेजेस येऊन आदळले होते. ९०% नवर्‍याचे होते, आदल्या दिवशीचेही होते. एक माझ्या चांगलाच लक्षात आहे, तो म्हणजे की "अलार्म लावुन झोप". याला वाटलेच कसे की मी ढाराढुर झोपु शकेन! जंगलात कधीच अलार्म लावायची गरज नसते!. असो, त्याला मेसेज केला की Waterton च्या पार्किंग लॉटला ये ४ च्या सुमारास आणि काहीतरी खायलाही आण. माझ्याकडचा खाऊ जवळजवळ संपत आलेला. एखादा प्रोटीन बार असावा शिल्लक. आता मन अगदी शांत होते. घरी कळवले होते, गाडीची सोय झाली होती आणि अक्खा कॅनयनचा रस्ता पार करायला ४ तास होते. भरपुर फोटो काढले धरणाचे, प्राण्यांचे आणि स्वतःचेही. एक 'बिग हॉर्न शीप' दिसले. नंतर कळाले की त्यांची भली मोठी जमात Waterton परिसरात आहे. गरुडाचे दर्शन काही झाले नाही. ते फार उंचावर असतात आणि त्यासाठी चांगला कॅमेरा हवा.

मायलेकराची ही जोडीही दिसली

वाटेत बरेच थांबे घेतले. काही सायकलस्वार, हौशी पब्लीक दिसले, त्यांच्याशी गप्पा मारल्या. त्यांनी वाटेवर कुठे कुठे साप दिसले ते सांगितले आणि त्या भागातुन सावधपणे जायला सांगितले. पार्किंगला ४ च्या आतच पोचले. नवरा, लेक आल्यावर फोटोसेशन झाले. गाडीत भरपुर गप्पा झाल्या. ही ट्रीप बर्‍यापैकी सक्सेसफुल झाल्याने मी पुढच्या ट्रीपचे मनोरे रचायला सुरुवात केली पण नवर्‍याने एकच वाक्य ऐकवले की "It could very well have been just a beginner's luck, consecutively and consequently may not always hold ". त्याचे म्हणणे मला तेव्हा पटले नाही पण दोनच आठवड्यात मी त्याचे भाकित खरे करुन दाखविले.

पुढची ट्रीप पुढच्या भागात. नाव असेल,"शुभ बोल नार्‍या".
just kidding, काहीतरी चांगले नाव ठेवेन.