नाच करताना एक समाधी लागते.. ती खरं तर कोणालाच सांगता येत नाही.. पण सगळ्याचाच विसर पडतो..

अगदी तैया तै पासून नवीन शिकण्याचा, आत्मसाद करण्याचा आनंद वेगळा.. ते छान जमलं की तो आनंद वेगळा..

साहित्य करताना प्रत्येक स्टेप एक नवीन काहीतरी मिळवून देते.. आणि आज जे मिळतं त्याहुन अधिक उद्या मिळतं.. स्वत: स्वत:ला सापडत जातो.. नवनवीन शोध लागतात.. अनेक जाणिवा समृद्ध होतात..

माझी नाटकाची आवड बघता मला नृत आणि नृत्यापेक्षा नाट्य हा नृत्यप्रकार आवडेल असं वाटायचं .. तो आवडतोच.. पण नृत आणि नृत्यही तेवढेच आवडतात..