"अनंतमोदक! सी! आय रिमेम्बर द नेम ऑफ युअर बिल्डिंग नाउ." तो उत्साहाने ड्राइव्ह करता करता म्हणाला. "येतं मला मराठी!"

"व्हॉट यू जस्ट सेड, मीन्स नेव्हर एंडिंग मोदक!" ती हसून हसून वेडी झाली. "द नेम इज अनंतमोचन!"

"व्हॉटेव्हर! तू खूप सुंदर दिसते आहेस, हे बरोबर?" तो तिच्याकडे बघत म्हणाला.

"धन्यवाद, धन्यवाद.. गोखल्यांकडे जाऊन आल्यावर तुझं मराठी एकदम प्रो होणार बघ" ती चिडवत म्हणाली. "इंद्रनील, यू हॅण्डल्ड इट सो वेल! माझ्या बाबांना खिशात टाकणं सोपं काम नाहीये. काय अ‍ॅक्टिंग होती, वाह वाह!"

त्याने तिच्याकडे रोखून पाहिलं मग खोटं हसत म्हणाला, "आफ्टरऑल मार्केटिंगवाला बंदा हूँ!"

"अँड यू हॅव अ ब्युटीफुल व्हॉईस! मला माहीतच नव्हतं तू इतका छान गातोस ते." ती कौतुकाने म्हणाली.

"थँक्स.. माय माँ वॉज अ गुड सिंगर. शी युज्ड टू टीच क्लासिकल टू सम किड्स ऍट होम, सो आय ऑल्सो एंडेड अप लर्निंग. टिल शी वॉज अलाईव्ह.. इट्स ओन्ली अ हॉबी नाउ..

"ओहह.. आय एम सो सॉरी.. व्हेन डिड दिस हॅपन?" तिने काळजीने विचारले.

"लॉंग बॅक.. आय वॉज इन फीफ्थ स्टॅंडर्ड." तो तिच्याकडे पाहून म्हणाला.  इतक्या लहानपणी त्याने ते दुःख कसे पचवले असेल ह्या विचाराने तिचा घसा दाटून आला. आवंढा गिळत तिने हलकेच पुढे झुकून त्याच्या केसांवरून हात फिरवला.

दोघेही समोर वळण घेत जाणारा स्ट्रीट लाईट्स खाली चमकणारा रस्ता पहात राहिले. घरी पोहोचायला त्यांना जेमतेम वीस मिनिटं लागली. तो कार पार्क करेपर्यंत उतरून ती आधी वर जोईला चेक करायला गेली तर जोई आधीच घोरत होता.

खाली किचनमध्ये नील एका हातात पाण्याने भरलेला ग्लास घेऊन, दुसऱ्या हाताने सगळे ड्रॉवर्स धुंडाळत होता. "इज देअर एनी इनो ऑर सोडा? आय एट टू मच! योर मॉम इज अ फँटास्टिक कूक. बडे दिनो बाद ऐसा होममेड खाना खाया.."

"वेट अ मिनिट" म्हणत तिने हॉलमध्ये जाऊन कोपऱ्यातल्या तिच्या बॅगमधून इनोचं पॅकेट काढून त्याच्या हातात दिलं.

"वॉव! सो एफिशियंट!" म्हणत त्याने पटकन सॅशे ग्लासमध्ये ओतून बुडबुडे उतू जायच्या आत पटकन पिऊन टाकले.

"कॉज डीलिंग विथ अवर क्लायंट्स जनरेट्स सो मच ऍसिड इन अ कॉर्परेट लॉयर्स सिस्टम!" ती डोळे फिरवत म्हणाली. "इट वॉज टू मच वर्क टूडे. आह.. आयम सो टायर्ड" म्हणून तिने आळस दिला. तिने हात खाली करण्याआधीच इंद्रनीलने हळूच तिला दोन्ही हातात उचललं आणि सोफ्याकडे निघाला. अचानक हवेत उचललं गेल्याने ती "नोss नील, स्टॉप इट! जस्ट स्टॉप!!" म्हणत आरडाओरडा करेपर्यंत त्याने हसत हसत तिला सोफ्यावर ठेवलंही होतं. "तूच म्हणालीस यू आर सो टायर्ड म्हणून! यू कॅन लाय डाऊन अँड स्पीक" म्हणत तो एक गुबगुबीत कुशन पाठीशी घेऊन पाय पसरून खाली सोफ्याला टेकून बसला. "अँड यू जस्ट कॉल्ड मी नील!" तो डोळे मिचकवत म्हणाला.

तिने त्याला जीभ दाखवत झोपूनच एक चापटी मारली.

"बट सिरिअसली, आय एंजॉईड दिस इव्हनिंग. यू हॅव अ लव्हली फॅमिली मनवा.. कीप देम क्लोज" तो शांतपणे म्हणाला.

"हम्म आय लव्ह देम, बट ऍट द सेम टाइम दे मेक मी रिअली क्रेझी." मनवा वर छताकडे बघत म्हणाली. "लहानपणापासून मी खूप हेडस्ट्रॉंग मुलगी होते. पण सगळे मला इतकं अति प्रोटेक्ट करायचे की मला खूप राग यायचा. दे वर ऑलवेज मेकिंग माय डिसीजन्स फॉर मी. आज मला बरं वाटतंय की आईबाबांना मी इतकं तरी दाखवून दिलंय की माझे डिसीजन्स मी आणि फक्त मी घेऊ शकते." ती भराभर बोलून टाकत होती.

त्याने फक्त मान हलवून तिच्या हातावर थोपटले.

"पण तू काय ऍक्ट करतोस रे, यू शूड बी अ प्रो! काय काय थापा मारत होतास, पुण्याला शिफ्ट होणार वगैरे? तू गेलास की मी लगेच त्यांना सांगून टाकणार आहे की तुला सारखंच पुण्याच्या बाहेर राहावं लागतं त्यामुळे हे वर्कआऊट होत नाहीये अँड वी ब्रोक अप!" जराशी उठून कुशनला टेकत ती म्हणाली.

"बट व्हॉटेव्हर आय टोल्ड देम इज ट्रू!" तो गंभीर चेहऱ्याने म्हणाला.

"काय??" ती जवळपास ओरडूनच उठून बसली.

"हम्म, आय एम सो टायर्ड ऑफ ट्रॅव्हलिंग. आय एम फीलिंग बिट एजी.. मला जरा शांत राहायचं आहे, ऍट लिस्ट फॉर सम टाइम. आय थिंक पुणे सूट्स द रिक्वायरमेन्ट. अवर मॅनेजमेंट वॉन्टेड टू ओपन अ न्यू ब्रँच हिअर. सो आय ग्रॅब्ड द अपॉर्चूनिटी अँड आय'ल हेड द न्यू ब्रांच!" तो सोफ्याला टेकलेली मान तिरकी करत तिच्याकडे बघत म्हणाला. "मी रोज तेच काम करतोय सध्या, लोकेशन फायनल करून मला इथली टीम सिलेक्ट करायची आहे."

"ओह.." मनवाच्या डोक्यात विचार जोरजोरात दौडत होते.

पहिली रिऍक्शन : omg! सहीच, मला रोज दिसेल हा. हे म्हणजे मी डाएटवर असताना समोर फरेरो रोशेचा डबा उघडून ठेवल्यासारखं आहे..

दुसरी रिऍक्शन: मनवा! नो! अजिबात नाही.. मान्य आहे त्याच्या स्पर्शाने तू वितळतेस, तुझ्या आत कुठेतरी आग लागली आहे. बट दॅट्स ओन्ली युअर हार्मोन्स! यू डोन्ट लव्ह हिम! इट्स ओन्ली थ्री डेज यू इडियट.

"यू डोन्ट लुक हॅपी विथ द न्यूज" तो भुवया उंच करत म्हणाला.

"अम्म.. हे खूप सरप्रायझिंग आहे माझ्यासाठी. मला वाटलं तू माझा डिसीजन आईबाबांना परफेक्ट वाटावा म्हणून काहीतरी थाप मारत होतास.. मग तू खरच राहणार इथे? यू श्योर?" तिने विचारले.

"येस!" तो मान हलवत म्हणाला. "माझी मुंबईत काही कामं सुरू आहेत, ते सगळं फिनिश करून मी परत येईन, मग इथे फ्लॅट शोधून काम सुरू होईल. आय एम गोइंग टू सेटल डाऊन हिअर मनवा."

"नाईस! अरूआंटी आणि अंकल खूष होतील तू जवळ राहिलास की."

"अँड यू? तू नाही खूष होणार?"

"मी.. आत्ताच नाही सांगता येणार.. ही एवढी इन्फो प्रोसेस व्हायला वेळ लागेल" ती जरा विचार करत म्हणाली.

"प्रोसेस करतेच आहेस तर तुला कंप्लीट डेटा द्यायला हवा"

"म्हणजे? अजून डेटा आहेच??" तिने कपाळाला आठ्या घालून विचारलं

पूर्ण वळून तो मांडी घालून बसला. तिचे हात त्याने हातात घेतले आणि तिच्या डोळ्यात बघूत एक खोल श्वास घेऊन त्याने बोलायला सुरुवात केली. "मनवा, आय एम इन लव्ह विथ यू! आय कान्ट एक्सप्लेन हाऊ डिड धिस हॅपन इन सच शॉर्ट टाइम..  बट नो वन, ऍबसल्युटली नो वन हॅज एव्हर मेड मी फील लाईक दिस. आय थिंक वी रिअली कनेक्टेड.. अँड आय वॉन्ट टू हॅव दिस फीलिंग फॉर अ लाईफटाइम.. आय वॉन्ट टू मॅरी यू मनवा गोखले! विल यू बी माईन फॉरेव्हर?

मनवाने त्याच्या डोळ्यात बघता बघता झटक्यात हात सोडवून हातांची घट्ट घडी घातली. तिचा चेहरा कोरा दिसत होता आणि डोळ्यांतून एक- एक टपोरा थेंब ओघळून त्यांची रांगच लागली..

पालथ्या हाताने एक गाल पुसत ती म्हणाली " हे शक्य नाहीये इंद्रनील. माय आन्सर इज नो! वी विल नेव्हर गेट मॅरीड."

क्रमशः