पिया तोरा कैसा SS अभिमान म्हणताना शुभाजी दुसऱ्या 'कैसा' ला अशी सुरेल , गंभीर तान घेतात की तो अभिमान आणि त्याचं वैयर्थ सुद्धा समान क्षणात शून्य होतात. खरंच एक चित्र स्वतःला सहस्र शब्दात व्यक्त करत असेल तर एक गाणं सहस्र भावनांना मुक्त करत असेल, वाट करून देत असेल असं म्हणायला हरकत नसावी. संगीत अशी निर्मिती आहे ती दुसऱ्या अशा निर्मितीला वाट करते , जिचे अस्तित्व आत आहे हे माहितीही नसतं. ओह असही वाटू शकते का मला , कुठले प्रतल आहे हे..... असं काहीसं.
गेल्या वर्षी श्रध्दाच्या खास ऑर्डरप्रमाणे 'फ्रिडा' पेडंट आणि ईअरिंग्ज सेटसाठी पहिल्यांदाच एम्ब्रोडिअरी करुन पाहिली. फ्रिडा म्हटलं की पहिलं डोळ्यासमोर येतात ती तिची केसातली रंगबिरंगी फुलं.. आणि त्यासाठी एम्ब्रोडिअरी हेच माध्यम त्याला जास्त न्याय देऊ शकेल असं मला वाटलं. त्यामुळे तेच निवडले.. आणि काय सांगू!! मलाच फार फार मजा आली करताना. चस्काच लागला जणू :ड आणि ठरवलं आता जरा पेपर माध्यम सोबत एम्ब्रोडिअरी मध्ये ही काही करुन पाहूया. आणि मग ही फ्लोरल ईअरिंग्ज करुन पाहिले. काही मोजकेच १३ डिझाईन्स केले होते.. आता बहुतेक सगळे विकले गेले आहेत. :)
हर्षद मेहता हे नाव घेतल्यावर तुमच्या डोळ्यासमोर काय येतं?
एक श्रीमंत गुजराथी बिझनेसमन ज्यानं शेअरमार्केटमध्ये घोटाळा केला आणि आणखी श्रीमंत झाला? बरोबर ना?
आणि जर तुम्हाला कळलं की त्याची सुरवात चाळीतल्या 2 खोल्यांमधून झाली आणि त्याने सुरवातीला बरेच आॅड जाॅब्ज केले आणि शेअर मार्केट मधली त्याची सुरवात साधा जाॅबर म्हणून झाली, तर.. ?
द बिग बुल, *अमिताभ बच्चन आॅफ शेअर मार्केट* अशा नावांनी मिरवलेल्या 'द हर्षद मेहता' याच्या महत्वाकांक्षेची कथा नक्कीच इंटरेस्टिंग आहे.
क्राऊनचा नवा सीझन आलाय! कोण कोण पाहतंय? आता डायनाची एन्ट्री झालीय सो मी फार एक्साय्टेड आहे. मला अतोनात आवडायची ती. एमा कॉरिन चांगली सूट झालीय डायना म्हणून.
अजून बरंच लिहायचंय. ही फार आवडती सिरीज आहे माझी!
फोटो - विकिपिडीयावरून.
मला एक समजलंय की एखादयाशी मैत्री करणं आपल्या हातात असतं पण एखाद्याचा शत्रू बनणं हे मात्र सर्वस्वी हालात पे डिपेंड करता है.
मैत्री करण्यासाठी साधारण समवयस्कता हा निकष ढोबळमानाने मानला जातो.
म्हणजे बघा … समोरची कल्पना तिचा मुलगा CA करतोय. अर्चनाची मुलगी बाळंतपणासाठी आलीय. सुलभा दोन वर्षात रिटायर होईल. कांचनच्या मुलाचं लग्न ठरलं. भजनक्लासात पेटी वाजवणाऱ्या सीमाताई सहा महिन्यासाठी मुलीकडे अमेरिकेत गेल्या. म्हणजे कसं ५५-६०-६५ असा वयोगट.
पण मुळात शत्रूची निवडच आपल्या हातात नाही तिथे किती वयाचे शत्रू निवडावेत हे कसं ठरवणार ?
पहिलीत असताना वडिलांना विचारले 'प्यार' म्हणजे काय , तेव्हा ते 'कुठे ऐकलेसं गं , कुठे ऐकलेसं गं' करून घाबरून उठून गेले. 'प्यार'मध्ये एवढं घाबरण्यासारखं काये बरं , ते स्वतः एवढे गाणे ऐकायचे मगं मला न कळले तर काय नवल.... पण हा विचार करायला आणि दोनचार दिवस गाणी बंद करून अपराधी वाटून घ्यायला ते काही आजकालचे पालक नव्हते. ते गाणे ऐकत राहिले मी 'शिकत' राहिले. 'प्यार'चा रस्ता दिलापर्यंत जाणारच , शास्त्र असतं ते. त्यामुळे दुसरीपर्यंत मला 'दिला'बद्दल कळलं. यावेळेस मी आईकडे गेले व दिलाची चौकशी केली. त्यावेळी ती बावचळली असेलही पण तिने तसे दाखविले नाही. ती सगळ्या गोष्टींना 'भक्तप्रल्हाद वळण ' द्यायची.
