काळाच्या एका टप्यावर निसर्गाने मानवामधे दोन मोठे बदल केले. आणि मानव इतर प्राण्यांहून वेगळा बनू लागला. एका बद्दल नेहमीच बोललं गेलं. दुसऱ्याचा मात्र अभावानेच उल्लेख झाला.
१. मानवाच्या मेंदूचा विकास झाला, त्याचे आकारमान वाढले. पर्यायाने त्याची बुद्धिमत्ता वाढली.
आणि
२. स्त्रीच्या प्रजनन काळाची सिमितता संपली. म्हणजेच विशिष्ठ काळातच तिची प्रजनन क्षमता असेल असे न रहाता ती कधीही प्रजनन करू शकेल अशी परिस्थिती निर्माण झाली.
या दोन्ही बदलांमुळे एका अर्थाने मानवी समुदाय, समाज निर्माण झाला असे म्हणावे लागेल.
काही वेळा कितीही छान प्लॅनिंग केलेलं असलं तरी आपल्या हातात नसलेल्या घटकांमुळे ट्रिपमधला एखादा दिवस गंडतो. भीमबेटकाचं तसंच झालं!
मला आणि लेकीला बरं नसल्यानं त्या दिवशी हॉटेलमधून निघायलाच उशीर झाला. त्यातून अचानक आदल्या रात्रीपासून पाऊस सुरू झालेला. हवा चांगलीच गारठलेली आणि पावसाची पिरपिर सुरूच होती. आणि त्यादिवशी आमच्या अजेंड्यावर दोन ठिकाणं होती - सांची आणि भीमबेटका. भोपाळ पासून दोन्ही ठिकाणं दोन वेगवेगळ्या दिशेला.
कोणी आपल्याला विचारले कि तुझी आवडती जागा कोणती, तर आपण जे पटकन नाव देतो, तिथे काही खास आहे म्हणून नाही तर आपल्या सगळ्या आठवणी तिथेच अडकलेल्या असतात म्हणून. आपण त्या आठवणींना त्या जागे पेक्षाही जास्त महत्व देतो. जसे जसे आपण मोठे होतो तश्या त्या जागाही बदलत राहतात.
हीच गोष्ट शाळेची, कॉलेजची. आपल्याला आपलीच शाळा/ कॉलेज नेहमी दि 'बेष्ट' :cool: वाटते. ह्या आठवणींबद्दल आपण भरभरून बोलतो.
पण आज फक्त शाळा किवा कॉलेज पुरतं शिक्षण मर्यादित नाहीये. आजच्या विद्यार्थ्यासमोर पूर्ण जग आहे आणि इंटरनेटमुळे ते अजूनच जवळ आले आहे.