(मिसळपाव.कॉमवर पूर्वप्रकाशित मुलाखत नवरात्रीच्या निमित्ताने मैत्रीणवर आणते आहे.)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

भरगच्च भरलेला सायंटिफिक सोसायटीचा हॉल, पायर्‍यांवर व व्हरांड्यात उभे असलेले श्रोते असं चित्र आता नागपूरकरांसाठी नवीन नाही. हे असं चित्र वर्षातून तीनदा नक्कीच, कधीकधी चार-पाच वेळा दिसत आलं आहे गेली तेवीस वर्षं! दर्दी रसिकांची गर्दी म्हणजे ‘स्वराली' हे समीकरण आता पक्कं झालंय!

हा लेख मी यापूर्वी एका मराठी संस्थळावर लिहिला होता. त्यानंतर तो माझ्या ब्लॉगवर आणला. आणि आज इथे मैत्रीणवर प्रसिद्ध करत आहे.

<<<<<<

"आज आपण शिकलेलो आहोत, सुशिक्षित आहोत, आपल्याला कायद्याची जाण आहे. म्हणून कुणी आपला फायद घेऊ शकत नाही. पण माझं हृदय अशा स्त्रियांसाठी तुटतं ज्या अशिक्षित आहेत. त्याना कायदा माहित नाही. नवर्याने, सासूने मारलं की रडायचं इतकंच माहिती आहे. अशा स्त्रियापर्यंत आपल्या संस्थेचं काम पोचलं पाहिजे. त्याना आपली मदत झाली पाहिजे..."