हॅलो मैत्रीणींनो,
काहीना ना काही काम करत राहायच्या सवयीमूळे बरेचदा काही गोष्टी हातून तयार होऊन जातात. बर त्या गोष्टींचा काही उपयोग असलाच पाहिजे, आपण पुढे त्या वापरल्याच पाहिजे हे असले फाल्तु प्रश्न त्यावेळी पडत नाही. उगाच हाताला, बोटांना काही काम म्हणुन करत राहायच, राहिलेलं काही हातावेगळं करायच. बरं ते क्रिएशन सर्वांन सेपरेट धाग्यात एक्स्प्लेन करुन सांगण्याइतपत मोठं किंवा गरजेच असावच असा आपला विचारही नसतो.

मुद्दा म्हणजे मी असल्या फालतू टिवल्याबावल्या भरपूर करत राहते. वाटल कि माझ्यासारखे आणखी कोण इथ असतील तर तेपन आपले स्पेअर टाईम उद्योग इथे शेअर करतील.

रायगडनं तिच्या भाच्यांना विचारलं की अमेरिकेहून काय पाठवू? झालं! लारादेवींनी एक मोठ्ठी लिस्ट करून तिला पाठवली. लिस्ट म्हणजे केवळ क्राफ्टच्या सामानाची. भेट मिळाल्यावर जाम खुष झाली ती कारण ती केव्हाचा शोधत असलेला रोज गोल्ड स्प्रे होता.

तोच स्प्रे वापरून तिनं हा नेहमीचा रायटिंग बोर्ड एका इन्स्पिरेशन बोर्डमधे रुपांतरीत करून तिच्या अभ्यासाच्या खोलीत लटकवला आहे. एका साध्या पॅडला रोझ गोल्ड रंगाच्या स्प्रेनं स्प्रे पेंटिंग करून घेतलं.

लेकीची शाळा, नविन वर्षं सुरू झालं आणि अचानक मला माझ्या शाळेतली एक गमाडीगंमत आठवली. लेकीला ती शिकवण्याच्या निमित्ताने बर्‍याच दिवसांनी हस्तकलेचा अनुभव घेतला.

ती गंमत म्हणजे शाळेचं वेळापत्रक. आठवतंय का कोणाला? पुठ्ठ्याचं, दोन्ही बाजूनं उघडणारं आणि जादूनं केवळ तीनच दिवसांचं वेळापत्रक दाखवणारं? आठवलं?