मागे माझ्या मैत्रिण ओळख मध्ये मैत्रिणींनी मला माझ्या ट्रेक्स बद्दल लिहायला सांगितलेलं. हल्ली तेवढे ट्रेक्स करणं होत नाही. त्यातून गेले दोन वर्ष शाळा चालू होती. पण आज बर्याचे दिवसांनी एका सोलो हाईकला जाऊन आले. त्याची चित्ररूपी झलक दाखवते इथे. आमच्या वायव्य अमेरिकेत ज्याला pacific northwest region म्हणतात, तिथला कुठलाही ट्रेक घेतला तरी हेच फोटो खपतील. सर्व ट्रेक्स सुंदर आणि असेच दिसतात :) त्यामुळे एक के फोटो देखो - सौ ट्रेक्स का आनंद ले लो! :ड
ट्रेकिंग करणाऱ्या सगळ्यांकडे वेगवेगळ्या सुरस कहाण्याकिश्यांची पोतडी भरलेली असते.कधी नुसतीच धमाल असते तर कधी घाबरवणारा अनुभव असतो, तर कधी अकल्पित काही.
चला, आपले अनुभव, ऐकलेले किस्से ऐकवू या इथल्या मैत्रिणींना पण.
मी आणि कविन सह्याद्रि नावाच्या एका अनरजिस्टर्ड नो प्राॅफीट नो लाॅस बेसिसवर चालणार्या ट्रेकींग संस्थेशी असोसिएटेड आहोत. सह्याद्रि ग्रुप हौशी ट्रेकर्ससाठी दर महिन्याला एक किंवा जास्त ट्रेक्स अरेंज करतो. या धाग्यात आम्ही अशा ट्रेक्सची माहीती देत जाउ. कुणाला यायचं असेल तर मला किंवा कविनला काँटॅक्ट करु शकता.
आमचा पुढचा टप्पा होता ऊखीमठ. साधारण सात तासांचा प्रवास होता. सगळा रस्ता डोंगरातला असल्याने 'घाटातली वाट, काय तिचा थाट, मुरकते गिरकते, लवते पाठोपाठ' असा प्रकार होता. सतत इतके तास बसमधे, तेही अशा रस्त्यावर जरा त्रासाचे, म्हणून आम्ही ब्रेक-जर्नी करायचे ठरवले. तसेही वाटेतली दोन ठिकाणे परत बघायची मला उत्सुकता होतीच. आणि नवर्याने 'तू ठरव काय ते' असे जाहीर केल्याने त्याची संमती होती.
मैत्रिणिंनो, नुकताच मी देवाभूमीचा ट्रेक करून आले, त्याचा हा फ़ोटोरूपी वृत्तांत.
मला छान छान काही लिहिता येत नाही. त्या प्रयत्नांत फोटो पण टाकायचे राहून जातील या भीतीने मी हा मधला मार्ग घेतलाय. खरेतर प्रत्येक ट्रिप-ट्रेकनंतर मी ठरवते फोटो तरी टाकयचे, पण राहूनच जाते. यावेळी मात्र तुमचा आग्रह मानून मी मनावर घेतलंय.
लग्नानंतर ही आमची पहिलीच मोठी ट्रिप. मला हिमालयातच जायचे होते. आधी काश्मीरचा बेत ठरवला. पण नवरा म्हणाला, 'नुसते गाडीत बसून काय फिरायचे? तुला तुझा आवडता परिसर मला दाखवायचा होता ना? मग तिकडेच जाऊ या की.'