आपण हिरव्या टोमॅटो ची भाजी वरून किसलेले खोबरे पेरून नेहमी करतो.. ही चटणी नेहमीच्या सॉस ला पर्याय आहे. टिकण्यासाठी फ्रीज मध्ये ठेवावी लागेल.करायला अतिशय सोपी आहे.
साहित्य :—२५० ग्रॅम किंवा ४ हिरवे टोमॅटो
२ टे.स्पू. तीळ, १ टे. स्पू.तेल
१ टी स्पू. जिरे - मोहोरी, १/२ टीस्पू हिंग , हळद
१ टे स्पू प्रत्येकी धणे जिरे पूड आणि गरम मसाला
२ टे स्पू गूळ/ साखर , चवीनुसार तिखट व मीठ
पाकातल्या लाडवांपेक्शा पिठीसाखर घातलेले बेसनाचे लाडू सोपे, पण गॅसवर बेसन भाजताना हात दुखून येतो. मरोत ते बेला असं होतं अगदी. पण तरला दलालच्या पाककृतीने मायक्रोवेवमधे बेसन भाजून लाडू केले आणि तेव्हापासून गॅसवर बेसन भाजणे मी बंदच केले.
दैनंदिनीवर अमांसाठी हे बेला लिहिले, माधुरीने सांगितलं म्हणून नव्या धाग्यावर पाकृ लिहितेय, तुम्हीही तुमच्या बेलाच्या टिप्स नक्की लिहा.
साहित्यः
बेसन - दोन कप
रवाळ साजूक तूप - पाऊण ते एक कप
पिठीसाखर - दोन कप, त्यातली एखाद दुसरा चमचा पिसा वगळली तरी चालेल.
दूध - दोन चमचे
वेलची, केशर - स्वादासाठी
काजू, बदाम, बेदाणे - सजावटीसाठी
ट्रेकला यायचं ठरवणं, तयारी ह्या सगळ्यातून पार पडत इथे आलो. ही आत्ताच तर सुरवात झाली आहे, असं म्हणता म्हणता अर्धा ट्रेक संपला सुद्धा. आता फक्त आज आणि उद्या. मग परत जीप, बस, ट्रेन आणि घरी परत.
आजचा दिवस सगळ्यात कठीण आहे, असं सगळे सांगत होते. त्यामुळे थोडी काळजी वाटत होतीच. त्यात पावसाची लक्षणं दिसत होती. सॅकमधलं सामान प्लास्टिक पिशव्यांमध्ये असल्याने ते भिजायची भीती नव्हती. सर्व मंडळींनी रेनकोट चढवले. रेनकोट घालून चालताना खूप घाम येतो. पावसापासून बचाव करावा, तर घामेघूम होऊन भिजायला होतच.
आफ्रिकन सफारी करण्याचे स्वप्न कित्येक वर्षांनी साकार होणार होते. माझ्या आणि नवऱ्याच्या स्वभावानुसार आफ्रिकन जेवण मिळणार म्हणूनसुद्धा मन हवेत होते. १५-१६ तासाचा प्रवास करून रात्री ९ च्या आसपास नैरोबी एयरपोर्टवर उतरलो. आमचा गाईड आम्हाला हॉटेलवर सोडून, जुजबी सूचना देऊन, दुसऱ्या दिवशी सकाळी ६ ला तयार रहायची आठवण करून देऊन निघून गेला. आम्हाला प्रचंड भूक लागली होती. म्हणून आम्ही हॉटेलच्याच रेस्टॉरंटकडे कूच केले. रात्रीचे १०-१०.१५ वाजले होते रेस्टॉरंट मध्ये शुकशुकाट होता. लॅम्ब चॉप्स ऑर्डर केले. जेवण येईपर्यंत धीर निघत नव्हता इतकी भूक लागली होती.
संशोधनाच्या पूर्वनियोजित मार्गावरून चालताना कितीदातरी नकळताच पायाखाली नव्या, अनपेक्षित वाटा येत राहतात. आपण कितीही नाही म्हणले तरी पायाखाली आपसूक सरकलेल्या त्या वाटांवरून थोडे तरी चालत जातो. त्या वाटा नवी कोडी घालत- उलगडत राहतात आणि आखीव प्रवासात लागणारी ही छुपी वळणे शोधयात्रा फार समृद्ध करून सोडतात हा अनुभव बहुतेक सगळ्याच संशोधकांना येतो. माझी ही कथाही काही वेगळी नाही.
संभाजीराजे च्या शिरेलीचा धागा नाहीये ना ????
मी खुप आधी छावा वाचली होती.त्यात तरी राजाऊ एवधी स्मार्ट, बोलघेवडी, चलाख वगैरे वर्णन वाचल्याच आठवत नाही. हे अस खरंच काही आहे की हा शिरेलीसाठी लिहलेला संवाद आहे फक्त ???? परत जरा पुस्तक चाळायला हवी.
कर्क रोग होण्याची कारणं थोडक्यात आपण मागील भागात पहिली. या भागात आपण कर्क रोगाचे लवकर निदान करता येऊ शकतं का नाही त्यावर चर्चा करूया. प्रत्येक रोगाचं कमीत कमी दोन प्रकारच representation असतं - १. Physical २. molecular. पहिलं तसं म्हंटलं तर दुसऱ्यावर अवलंबून असतं. Physical representation म्हणजे काय? दृष्टी, स्पर्श किंवा इतर संवेदनातून ज्याची जाणीव होते, ज्याला आपण बरेचदा रोगाची लक्षणं दिसणे असं म्हणतो. दीर्घकाळ हळू हळू वाढणाऱ्या बाकीच्या रोगांप्रमाणेच जसे की मधुमेह, कर्क रोगाची लक्षणे पटकन लक्षात येणं अवघड असतं.
असं होतं अगदी. पण तरला दलालच्या पाककृतीने मायक्रोवेवमधे बेसन भाजून लाडू केले आणि तेव्हापासून गॅसवर बेसन भाजणे मी बंदच केले.