अपार्टमेंटमधून बाहेर पडलो ते तक्सिम स्क्वेअरमध्येच आलो इतका जवळ हा शहराचा महत्त्वाचा भाग होता. तक्सिम स्क्वेअरमध्येच तुर्कस्थानच्या लाडक्या राष्ट्रपित्याच्या आतातुर्क केमाल पाशाचे स्मारक बांधलेले आहे. एका बाजूने राष्ट्रकर्तव्यदक्ष आतातूर्क आणि त्याचे साथीदार तर दुसर्या बाजूला लष्करी वेषात आपले संरक्षण कर्तव्य पार पाडणारा आतातुर्क आणि लष्करातले त्याचे सोबती असे तुर्की जनतेच्या या लाडक्या नेत्याचे शिल्पस्मारक आहे. इथूनच इस्तिकलाल कादेसी या पूर्णपणे पादचारी हॅपनिंग रस्त्यावर जायचा मार्ग सुरु होतो.
एक छोटासा लमहा है ,जो खत्म नही होता
मैं लाख जलाता हूं ,ये भस्म नही होता
नवीनच लग्न झालेले , सासू च्या माहेरून आमंत्रण आलं....
ऑफिस सुटल्यावर नवरा बायको निघाले तिकडे ... वाटेत नवरा आपल्या आजोळच कौतुक सांगत होता ,ती ऐकत होती ,नवीन लोकांबद्दल जाणून घेत होती , उत्सुकता दाटली होती तिच्या डोळ्यात ,पहिल्यांदाच जात होती ना ती ...
आजवर स्वतःच्या घरात नवीन येणाऱ्या सुनेला बोलवून केलं जाणार तीच स्वागत ,पुरवले जाणारे तिचे लाड पाहिले होते तिने ...आता पाळी तिची होती , खूप खुश होती ती ...
तास दोन तासांचा प्रवास करून पोहचले दोघे. घरात पाऊल टाकताच ,तिला सासू नी दीर समोरच बसलेले दिसले ...
कॉलनीत तशी गजबजच,
घरटी बांधून सजवत दिवस महिने वर्षे सरतील.
काडी काडी जोखून पारखून विणून घट्ट बांधलेले घरटे ,घरावर व घराने तिच्यावर केलेले निर्लेप प्रेम अशी अतूट नाती सांभाळत,ती अगदी अलगद सांभाळू शकते स्व चा अवकाश!
देशावर ,कुटुंबावर,आईवडिलांवर,भावंडांवर,शाळेवर,गावावर,समाजावर,सगळ्यांवर माया व प्रेम करायला तिला शिकवलं गेलंय.
इथे आल्यावर पहिल्यांदी चाखलेला मेक्सिकन पदार्थ म्हणजे चिकन फहिता. स्पॅनिशमधे 'J' चा उच्चार 'ह' होतो हे महित नसल्याने ' हे फजिटा काय आहे' अस विचारुन स्वतःची फजिती करुन घेतलेली आजही आठवते. फहिता हा बीफचा स्कर्ट स्टेक हा भाग येतो त्या पासून करतात. पण माझ्या सारख्या बीफ न खाणार्यांसाठी चिकन फहिता हा प्रकार आहे.
फहितासाठी लागणारे साहित्य
२ बोनलेस चिकन ब्रेस्ट
१ कांदा उभा चिरुन
१ लाल किंवा हिरवी ढब्बू मिरची उभी चिरुन
१-२ टे स्पून तेल
६ ६- इंच वाल्या तॉर्तिया
जोडीला आवडी प्रमाणे
चिरलेला लेट्युस
१/२ कप किसलेले चिज
१/२ कप सॉवर क्रिम
ग्वाकोमोल
साल्सा किंवा पिको डे गायो
दिग्दर्शक - प्रकाश कुंटे
प्रोड्युसर - अमर पंडीत,संग्राम सुर्वे
कलाकर- भाउ कदम,प्रियदर्शन जाधव,रु(?)शिकेष जोशी,संदेश कुलकर्णी,विद्याधर जोशी,प्रदीप वेलणकर
कथेचा जीव अगदी छोटासा आहे. केशवची (रु.जोशी)प्रिय सायकल चोरीला जाते.ती त्याला त्याच्या आजोबांनी भेट दिलेली असते..अगदी त्याच्या वडिलांनाही न देता नातवाला दिलेली असते.आणि ही गोष्ट अख्ख्या पंचक्रोशीत माहित असते. अगदी आता तो स्व्तः आजोबा झाल्यावर,त्याची नातही आवडीने ही गोष्ट परत परत ऐकत असते.
लहानपणी, वार्षीक परीक्षेनंतर मिळणारी उन्हाळ्याची सुट्टी ही आयुष्यातली सगळ्यात मोठी चैन असायची. In fact, शाळेतले दिवस पटपट संपायचे, कॅलेंडरची पानं भर्र्क्कन पुढे सरकत जायची ती त्या उन्हाळ्याच्या सुट्टीची आस मनात घर करून असायची म्हणूनच.. दिवाळीची सुट्टी, किल्ले, आकाश कंदील, फराळ, अभ्यंग स्नान, नवीन कपडे, भाऊबीज इत्यादी मज्जा घेऊन यायची पण त्यात निवांतपणा, लोळत बसणे, वर्ष सरून मोठं झाल्याची जाणीव होणे असे स्वतः बद्दलचे समज, गैरसमज करून घेण्याचा आवकाश नसे.