कोल्हापूर म्हणजे अंबाबाई, जोतीबा, पन्हाळा हे ठरलेले आहे.
पण कोल्हापूरपासून १२-१३ किमी वर असलेला आणि पुणे-बेंगलोर हायवे पासून ४ किमी अंतरावर असलेला हा सिध्दगिरी कणेरी मठ पण नक्की पहावा , मुलांना दाखवावा असाच आहे. आता आजकाल ह्याचा बराच प्रचार झालेला आहे , पण अगदी लांबच्या लोकांना कदाचित माहित नसेल म्हणून इथे नोंदवून ठेवत आहे. अतिशय रम्य परीसर आहे. मी बघून काही वर्ष झाली खरतर ... आणि थोडे गडबडीत होतो , पण नक्की वेळ काढून परत जावे असे ठरवले आहे.
भटंकतीची काही ठिकाणं माझ्या मनात कधीची घर करुन बसली आहेत. त्यात अगदी वरच्या क्रमांकावर इस्तंबूल शहर आहे. हजारो वर्षांचा निरनिराळ्या राजवटींचा इतिहास, अप्रतिम स्थापत्यशैली असणाऱ्या इमारती आणि तिथली अती रूचकर खादयसंस्कृती असे सर्वच जिथे अनुभवता येते आणि जी भूमी आशिया व युरोपचा संगम साधते तिथे जायची उत्सुकता कायम वाटत होती.
केशवराज मंदिर. गाव- आसूद, तालुका- दापोली, जि. रत्नागिरी. हे गाव दापोलीकडून आंजर्ले गावाकडे जाण्याच्या रस्त्यावर आहे. खाली गाडी पार्क करून मिनी ट्रेक करून वर टेकडीवर देऊळ आहे. एक सुंदर लहानशी नदी पुलावरून क्रॉस करून वर पायऱ्या चढत जायचे. हा पायऱ्या असलेला रस्ता नारळ पोफळींच्या बागेतून जातो त्यामुळे रस्ताभर हिरवीगार झाडे आणि सावली आहे. रस्त्याबरोबर कडेने पाटाचे स्वच्छ नितळ पाणी खळाळत असते.
महाराष्ट्रातील खरे तर अतिशय interesting पण तेवढिच दुर्लक्षित जागा म्हणजे लोणार सरोवर. प्राचीन काळी ऊल्का पडल्यामुळे लोणार सरोवर तयार झाले आहे. गुगल केले तर सगळी माहीती मिळेलच.सरोवर परिसरात 100 च्या वर पुराणकालीन देवळे आहेत. 1/2 दिवस तरी हाताशी पाहिजेत सगळी मंदिरे बघायला. त्या विवरात ऊतरून पाण्यापर्यंत जाता येते. पाणी मात्र पिण्यालायक नाही आहे. पुण्या मुंबईतून जाणार असाल तर लोणार आणी शेगाव अशी छान ट्रिप होऊ शकते.
सृजनाच्या वाटाबद्दल वाचले. म्हंटलं माझी एक आवडती जागा शेअर करुया. पूर्वीच लिहिलेला लेख आहे हा..
आज सकाळी उठुन अचानकच कुठे तरी फिरायला जाऊया विचार करायला लागलो.आमच्या रायगड जिल्ह्याचं एक बरं आहे एका दिवसात जाऊन परत येता येईल अशी बरीच पर्यटन स्थळं आहेत. मग जवळच अलिबागला जाऊन येऊ ठरवलं.
पुणा हायवे आमच्या गावाच्या अंगणात तर गोवा हायवे परसात आहे.जातानाचा आमचा रसायनी ते आपटामार्गे खारपाडा रस्ता माझा अतिशय आवडता रस्ता आहे.दुतर्फा गर्द झाडी,डोंगर,बाजूने लांबून छान पण जवळून पूर्ण प्रदूषित नदी!
बरीच वर्षे शिवथरघळी बद्दल ऐकले होते पण काही ना काही कारणाने आणि मह्त्वाचे म्हणजे थोडे आडवळणी असल्याने राहून जात होते.
मागच्या वर्षी दुबईतल्या दासबोध मंडळातर्फे , ९-१३ वर्षे वयोगटातल्या मुलांसाठी शिवथरघळ येथे १ आठवड्याचे शिबीर आयोजित केले होते. इथेच बरीच वर्ष राहणारी ही मुले , एकदम तिथे कशी राहातील ह्याची धाकधूक होती , पण तरी नाव घातले होते. तर त्यांना सोडायला आम्ही मिनी बस करून शिवथरघळला पुण्याहून भोर मार्गे वरंधा घाटातून गेलो होतो. साधारण १२५ किमी अंतर आहे. ताम्हीणी घाटातूनही जाता येते. पण पुण्याहून ते अंतर जास्त पडते.
अमेरीकेत भटकंती करताना त्या त्या भागातील खास खादाडीच्या ठिकाणांबद्दल माहितीची देवाण घेवाण करायला हा धागा. देशी-परदेशी-स्थानिक चवीची, होल इन द वॉल ते हायफाय , बजेट फ्रेंडली ते होऊ दे खर्च , सगळ्या प्रकारच्या रेस्टॉरंट्स, टपर्या, फूड ट्रक्स, बार्स बद्दल इथे माहिती लिहा.
आत्ताच माहेरी आईच्या हातच्या भरपूर फेण्यांवर ताव मारून आले. इथल्या खुपजणींच्या आवडीचा आणि निगुतीने करण्याचा पदार्थ आहे. इथे व्यवस्थित अल्युमिनियम भांड्यात करायची रेसिपी आहे पण आम्ही जरा पारंपरिक पद्धत वापरतो तशी इथे लिहिते.
साहित्य:
तांदुळाचं पीठ - साधारण अर्धा किलो (गावठी जरा सुवासिक तांदुळाचे जात्यावर दळलेले बारीक पीठ वापरले. त्यामुळे तुम्ही शक्य तितके बारीक पीठ चाळून घ्या.)
ठेचलेली हिरवी मिरची - आवड आणि ताकतीनुसार :P
ठेचलेले जिरे - १-२ टेस्पू
मीठ - आवडीनुसार