खरतरं हा आपला प्रांत नव्हे पण त्या पेरु(आयडी नव्हे) मुळे करायला लागलं .. बाजारातुन पेरु आणले पण खायचे विसरले.. मग त्यांना जरा वाईट वाटलं अन ते पिकुन पिवळ्सर झाले..सगळीकडे सुंगंध पसरवुन 'आता तरी मला खा' म्हणायला लागले! :ड
रेसिपी - पेरुंना स्वच्छ धुवुन फोडी करुन घेतल्या.. एका बाउलमधे थोडसं दही, चवीप्रमाणे मीठ्,साखर,जरासं दाण्याचं कूट घातलं.. मग त्यात पेरुच्या फोडी घालुन नीट मिक्स करुन घेतलं. छोट्या कढईत जिरे,हिंग, बारीक चिरलेली मिरची अन कढीपत्ता घालुन चरचरीत फोडणी केली.. अन त्या बाऊलमधे ओतुन त्यावर लगेच झाकण ठेवल .. सर्व्ह करताना चिमुटभर जिरेपुड अन मिरची पावडर(लाल तिखट) भुरभुरलं! :)
ह्या रेसिपीची मी खुप मोठी फॅन आहे. आग्रहाने खायला घालून खुप लोकांना खुष केलेय. मी प्रथम खाल्ला ते मैत्रिणीच्या घरी आणि तिच्या ब्लॉगवर रेसिपी आल्यावर मी काहीही बदल न करता नेहेमी करत आलेय. प्रमाण १ कपचे आहे पण मी ४ कपांपर्यंत केलेला आहे हा केक पण प्रत्येकवेळी पल्प वापरूनच. पण घरी काढलेला रस घालून करू शकू पण थोडी साखर जास्त लागेल.
ही रेसिपी -
१ कप रवा
१ कप मँगो पल्प
१/२ कप साखर (पल्प गोड असेल तर थोडी कमी चालेल)
१/४ कप तेल (शक्यतो वास नसलेले सफोला वगैरे)
हनी ग्लेझ्ड चिकन सोप्प आहे अगदी.
१. खोलगट पॅनमध्ये दोन चमचे बटर वितळवून त्यात बोनलेस चिकन थाय किंवा ब्रेस्ट पिसेस उलट-सुलट बाजूने मीठ आणि मिरपूड घालून पाच पाच मिनिटे नीट शिजवायचे.
२. एका बोलमध्ये प्रत्येकी पाव कप ऑऑ, लिंबूरस आणि मध, दोन लसूण पाकळ्या ठेचून, एक चमचा सॉय सॉस आणि एक चमचा इटालियन सिझनिंग घालून नीट मिसळायचे.
३. हे पूर्ण मिश्रण पॅनमधल्या चिकनवर ओतून लसणीचा कच्चा वास जाईपर्यंत शिजवायचे.सॉसही थोडा घट्ट होऊन चिकनला चिकटला पाहिजे.
दलियाची खीर झाली आता अजून एक थंडी स्पेशल पदार्थ. हा पण खूप जणांकडे होत असणार. माझ्या लहानपणी आमच्या शेतामधला खपली गहू घरी यायला. मग त्यातले थोडे गहू पाणी लावून सडून त्याची खीर आणि थोड्याचा घरीच रवा केला जायचा त्याचाच हा सांजा. खपली गहू चवीला छान असला तरी त्याच्या पोळ्या चांगल्या होत नाहीत. रंग एकदम काळपट लाल येतो. लोकवन मिक्स केल्याशिवाय पोळ्या होत नसत म्हणून मग संपवायचे हे प्रकार. याला सांजाच म्हणतात. गोडाचा सांजा आणि तिखटामिठाचा सांजा असे दोन्ही करतात.
इकडे थंडी पडायला सुरूवात झाली आहे. थंडीच्या दिवसांत आमच्याकडे हमखास केला जाणार पदार्थ म्हणजे गव्हाची खीर. आईकडे शेतातून आलेले खपली गहू सडून त्याची खीर असते. पण इकडे गहू मिळाले तरी तेवढे सोपस्कार करायला वेळ नसतो म्हणून झटपट होणारी दलियाची खीर. पद्धत मात्र पारंपारिकच. ही माझी पद्धत आहे. इथेच तुमच्या वेगळ्या पद्धती पण लिहा.
साहित्य
१ वाटी दलिया
१/४ वाटी बारीक कणीचा तांदूळ
१ वाटी बारीक चिरलेला गूळ (कनक गुळाची पावडर पण चालेल. फक्त खीरीला काळपट ब्राऊन रंग येतो.मला खपली गव्हाची असवय असल्याने तो रंग आवडतोच.)
सईच्या श्रावण धाग्याने उल्हसित होऊन एरवी ढुंकूनही बघत नाही अशी कुठलीतरी भाजी आणावी असं ठरवलं. नेमका समोर दोडका दिसला, मग आणला उचलून!
मग व्हॉट्सऍपिय चर्चा आणि नेटाने शोधाशोध करून त्याचा दोडका भात करावा असे ठरले.
पोळ्या करायला येणाऱ्या काकूंना बॅकअप म्हणून पालक पराठे करायला सांगितले. यावर आपल्या मी अनु ने 'जपत किनारा शीड सोडणे नामंजूर' असे हाणून घेतले. तर सांगायची गोष्ट अशी की दोडका भात झाला, आणि चविष्टही झाला. चक्क!! :P
साहित्य:
अर्धा किंवा एक कोवळा सोललेला दोडका
दीड ते दोन कप बासमती तांदूळ (अर्धा तास भिजवून ठेवा)
अर्धा कप खवलेला नारळ
एक चमचा जीरे
दोन चमचे तेल
थोडी कोथिंबीर
ग्रिल्ड चिकन साठी: चिकन ब्रेस्ट पीसेस दोन किंवा तीन. मॅरिनेड साठी अर्धी वाटी तेल, मीठ, ताजी मिरेपूड मिक्सड अर्ब्स किंवा किमान रोझमेरी व थाइम. पाप्रिका/चिली फ्लेक्स, लसूण पाकळ्या सोललेल्या तीन
पास्ता: फेटुचिनी किंवा फुसीली, शेल, मॅकरोनी ह्यापैकी एक. अर्धे पाकीट डिरेक्षन नुसार शिजवून घ्यावे व झाकून ठेवावे. गरम पाण्यात एक चमचा तेल व अर्धा चमचा मीठ घालावे म्हणजे पास्त्याला चांगली चव राहते.