स्वातंत्र्यवीर सावरकर चित्रपट - रणदीपनं यशस्वीरीत्या पेललेलं आव्हान.
मी स्वातंत्र्योत्तर काळात जन्माला आल्यामुळे पारतंत्र्याच्या अनुभवातून होरपळून निघालेले नाही. तरीही बालभारतीच्या पुस्तकात वा इतिहासविषयक ग्रंथांत तत्कालीन भारताबद्दल वाचनात आलेलं. त्यामुळे स्वा. सावरकर हे नाव तेव्हापासून परिचित. मराठीच्या पुस्तकात 'माझी जन्मठेप' मधले एक- दोन प्रसंग होते. त्या संदर्भात पुढे मूळ पुस्तक वाचलं. 'काळे पाणी' व '१८५७ चे स्वातंत्र्यसमर' अशी पुस्तकं वाचल्यानंतर मग वीर सावरकरांची लेखनशैली व एकंदर देशकार्य व तत्संबंधी लेखनाचा सूर आणखीन थोडा उमगत गेला.
'I suppose in the end the whole of life becomes an act of letting go, but what always hurts the most is not taking a moment to say goodbye.'
त्याच्या शेवट्च्या क्षणाला हे किती खरं ठरलं..
तो जाणार हे काही काळ आधीच कळलं होतं खरं तर.. पण तरी त्याचं जाणं चटका लावून गेलंच. कमालीचं उदास करुन गेलं..
पण मागे वळुन पाहताना दिसतो तो सगळ्यांच्या प्रेमानं तृप्त झालेला इरफान... नॅशनल अवॉर्ड घेऊनही पाय जमिनीवर असलेला साधा सोपा इरफान.. अनेक हॉलीवुड पटात काम करुनही कधीही हिरो न होता ‘शेवटपर्यंत कलाकारच राहिलेला’ इरफान..
फाईव्ह स्टार हॉटेल उभारण्याच्या इराद्याने " तुर्कमान गेट " या वस्तीवर बुलडोझर फिरवला जातो. वस्तीला आग लावली जाते /जाळपोळ केली जाते या सगळ्या गदारोळात आपली नायिका सापडते आणि अचानक तिला दोन लहान मुलं दिसतात. भेदरलेली/घाबरलेली . एकटीच . त्या जाळपोळीत त्यांचं रक्षण करण्यासाठी नायिका धावून जाते आणि त्या छोट्या मुलांच्या चक्रव्ह्यूहात जी काही अडकते आणि खऱ्या खुऱ्या चित्रपटाला सुरवात होते. नायिकेचा नवरा सरकारी ऑफिसर असतो . त्याने मुलांना घरात ठेऊन घेण्यासाठी नायिकेवर बंदी घालणं.
आपण चित्रपट पहात असतो त्यातले काही आपल्याला खूप आवडतात तर काही बिल्कुल आवडत नाहीत... इथे आपण त्याबद्दल बोलू ... आवडलेल्या चित्रपटाचं परीक्षण लिहिणं सगळ्यांनाच शक्य नसतं पण हा मुव्ही आवडला हे सांगावस तर वाटतं , ते इथे सांगत जाऊ
न आवडलेले मुव्ही का नाही आवडले ,अर्थात त्याबद्दल लिहावंसं वाटत असेल तरच हो :ड
जमलं तर थोडक्यात कथानक लिहू नाही तर फक्त विषय लिहू ...आवडलेला प्रसंग , आपली मतं सगळं सगळं जे बोलावंसं वाटेल ते लिहू
चित्रपट नवीनच असावा अशी अट नाही जुने पिक्चर ही पाहतोच की आपण, त्या बद्दल लिहू.
खूप दिवसांनी असा चित्रपट पाहिला ज्याबद्दल खूप लोकांना खूप (वेगवेगळी) मतं आहेत. ज्यांना आवडला त्यांना प्रचंड आवडलाय.. ज्यांना नाही ते शिव्या घालतायत. तुमचं काय मत आहे?
मला आठवणारे पहिले नाटक कुठले असेल तर ते" कट्यार काळजात घुसली" हेच असेल.
आम्ही पेणला रहात होतो तेव्हा आमच्या शाळेच्या ओपन एअर नाट्यगृहात नाटक बघणे हा एक सोहळाच असे. शहरापासून काहीशी दूर, एरवी दिवसाच्या उजेडात दिसणारी शाळा रात्री किती वेगळी भावत असे. रात्रीचा गारठा, सोबत रातकिड्यांची किर्र्रर्र, अंधूक दिवे, नटून ठटून आलेले लोकं, मध्ये खुर्च्या आणि बाजुला असलेली भारतीय बैठक, समोरचा मरून रंगाचा वेल्व्हेटचा पडदा, लावलेली नाट्यगीतं अन भावगीतं, ... सारं सारं वातावरण अगदी भारून टाकणारं. अन मग उघडला जाणारा पडदा अन त्या मागचे एक पूर्ण वेगळे जग. जणू प्रतिसृष्टीच अवतरायची तिथे.
प्रदर्शित झालेल्या तसेच कमिंग सून असण्याऱ्या चित्रपटांविषयी इथे चर्चा करूयात . आपलं ते हे फिल्मी गॉसिप सुद्धा करायचं बर का :heehee: :winking: :biggrin::bigsmile: