अनिश्काच्या लेखावरून मला पण माझ्या आजोळविषयी लिहावसं वाटल. मला अजीबात लिहीता येत नाही तरीही प्रयत्न करतेय.

वय वर्ष दहा पर्यंत (म्हणजे पाचवीत हो )आम्ही दोघी अगदी जीवश्च्य कंठश्च्य मैत्रिणी.दोघी हातात हात घालून शाळेत जाणार. एकमेकींचे डबे वाटून खाणार. मला लागल की तिच्या डोळ्यात पाणी तिला लागल की माझ्या डोळ्यात पाणी वगैरे. सहावीत असताना तिच्या वडिलांची बदली झाली पुण्याला. जाताना आम्ही अगदी गळ्यात गळे घालून भरपूर रडून घेतलं.आपल तिच्याविना यापुढे कस होणार म्हणून दोघींचा जीव अगदी कासावीस झाला आणि ती पुण्याला निघून गेली. मला तिच्या शिवाय करमेना तिला माझ्या शिवाय. एकदम उदास उदास वाटायला लागल.रोजची काम आवरत होतोच पण त्यात मजा येत नव्हती.पण शेवटी नाईलाज पण होता.