सात वाजताच्या अलार्मने नोरा खडबडून जागी झाली, शेजारी पाहिले तर शर्वरी जागेवर नव्हती. तिने उठून ब्रश वगैरे करून खोलीचं लोटलेलं दार उघडलं तर नुकतीच झोपेतून उठलेली गार्गी डोळे चोळत येऊन एकदम तिला चिकटली. "नोराकाकू तुला मम्मा बोलावते.. चल चल.." म्हणत हात ओढत तिला किचनमध्ये घेऊन गेली. शर्वरी आंघोळ वगैरे आटपून पूजेच्या तयारीत बिझी होती. तिने पटकन नोराच्या हातात चहाचा कप दिला. "नोरा, आंघोळ बिंघोळ पटापट आवर. गुरुजी नऊ वाजता येणार आहेत. साडी, दागिने सगळं बेडवर ठेव तोपर्यंत मी येते नेसवायला."

"नोराss हांगा यौ आणि तुझो ड्रेस पळय. कमॉन मॅन, ब्राईड तू आसली, मी ना!" इव्हा हातात टूल आणि लेसचे तुकडे हातात धरून मॅच करता करता ओरडली. समोर शिवण मशीनवरून नोराचा वेडिंग ड्रेस जमिनीवर ओघळून पसरला होता. जेमतेम रांगायला लागलेला सॅम हातातून कापडाचे तुकडे, चिंध्या उडवत कोपऱ्यातल्या कार्पेटवर खेळत होता.

"येतss य" म्हणून हातातला मोबाईल बाजूला ठेवून नोरा शेवटी त्या खोलीत आली.

पलाश सकाळी रिसॉर्टवर निघण्यासाठी खाली आला तेव्हा अप्पा आणि शिरीषदादा शेतावर निघून गेले होते.

"पलाss श, मी घावणे करतंय, नाष्टा करून जा.." तो जिना उतरून माजघरात येताच स्वयंपाकघरातून मिक्सरच्या घुर्र आवाजावर आईचा आवाज आला.

मागच्या दारात संगी शर्वरीपाशी काहीतरी खुसखुसत होती. "जा ग संगे, कपडे धुवायचे पडलेत अजून तसेच." म्हणून तिने संगीला पिटाळले. वहिनीला तो खाली आल्याचे दिसताच तिने हळूच त्याला हाक मारली.

"पलाश, संगीने हा तुझा धुण्यातला शर्ट दिलाय. म्हटलं काही नवी फॅशन बिशन आहे की काय.." हसू दाबत शर्ट पुढे करत वहिनी म्हणाली.

नोटीस देऊन एक आठवडा झाला तरीही हे लग्न खरंच होतंय असं दोघांनाही जाणवत नव्हतं. आपापल्या रुटीनमधून दोघांनीही एकमेकांना क्वचित वाटलं तरी आढेवेढे घेत काही कॉन्टॅक्ट केला नव्हता. बुधवारमुळे रिसॉर्टवर गर्दी कमी होती म्हणून तो जेवायला घरी गेला. आईने नेमकं चिंबोऱ्यांचं लालभडक कालवण केलं होतं. पलाश बऱ्याच दिवसांनी जेवायला आला म्हणून वहिनीने हौसेने सोलकढीही केली. गरमागरम फडफडीत भातावर कालवण ओतून जेवल्यावर ती परफेक्ट थंडगार सोलकढी पिऊन तो थेट स्वर्गात पोहोचला होता. आई आणि वहिनी नोराबद्दल वेगवेगळी माहिती, तिची आवडनिवड विचारत होत्या पण त्याला अर्थातच काही माहीत नव्हते.