शिबिराहून परत आलो. हे चौथं शिबिर, व्यवस्थेमधलं तिसरं. दर शिबिर काहीतरी नवीन शिकवतं, नवनवीन अनुभव देतं.वेगवेगळ्या स्तरातील संपूर्ण भारतातूनच नव्हे तर इतर देशातूनही आपला comfort zone सोडून आलेली लोकं असतात. काही नेटवर माहिती काढून आलेली असतात ते अगदीच अनभिज्ञ असतात तर काही संपर्कातून आलेली असतात त्यांना जरा तरी कल्पना असते शिबिराबद्दलची.
आपल्याकडे शुभकार्यासाठी किंवा कुळाचारासाठी केलेल्या नेवैद्याच्या पानात खीर आणि पुरण ह्यांना खूप महत्व आहे. आमच्या लहानपणी अशा खास प्रसंगी जेवणाची सुरवात आम्ही खीरीनेच करत असू . त्यामुळे आई वडिलांना दीर्घायुष्य मिळते अशी आमची समजून होती. जेवताना कोणी खीर पहिल्यांदा खायला विसरली तर त्यावरून आम्ही तिला पीडत ही असू. एरवी शेवयांची, रव्याची, दुधी भोपळ्याची अशा विविध खीरी केल्या तरी शुभकार्यात केली जाणारी खीर नेहमी गव्हलयांचीच असते. पूर्वी स्त्रिया घरी होत्या आणि असे जिन्नस बाहेरून विकत आणण्याची मानसिकता ही नव्हती त्यामुळे गव्हले , शेवया वैगेरे सगळं घरीच केल जात असे.
१/४ किलो (१/२ पाऊड) लाल भोपळा
गोडा मसाला
लाल मिरची पावडर
मीठ
साखर
तेल
गव्हाचे पीठ
बेसन
टीप: या पाककृतीला प्रमाण असे ठराविक नाही आपल्या मर्जीने जिन्नस घालून पराठे करायचे.
कृती:
लाल भोपळा धुवुन ४५० डीग्री फॅरेनहाईटला २० मिनीटे बेक करून घ्यायचा. तेल वगैरे लावायची गरज नसते.
बेक केलेला भोपळा गार झाला की त्याचा गर चमच्याने काढून घ्यायचा. त्यात लाल तिखट, मीठ, गोडा मसाला, किंचीत साखर घालायची. हवी तर थोडी कोथींबीर चिरुन घालायची.
भोपळ्याचा गर, आणि घातलेला माल मसाला नीट कुस्करून एकत्र करायचा. यासाठी फूप्रोसेसर वापरा असेल तर.
गणपतीची तयारी सुरू झाली का? यावेळी प्रसादासाठी थोडं वेगळं काही करून पहाणार का? आमच्याकडे कोकणात आंब्याबरोबर येणारे काजूगर... त्यापासून हाताने वळून बनवलेली ही फुलं! फुलं नाही जमली तर काजू मोदक किंवा वड्या करू शकता.
साहित्यः
