कितीदा साद घालतं
माझं माणूसपण मला
कधी ममतेचा पूर घेऊन
कधी स्वार्थाचा सूर घेऊन
कधी गर्वाचा विखार होऊन
तर कधी अश्रूंचा मोतीजाळ घेऊन
पण माझ्यातलं विदेहीपण
मात्र नेहेमीच असतं जागृत
ते नेहेमीच असतं न बदलणारं
शांत, स्थितप्रज्ञ तरीही जाणतं
नसानसांतून खेळल्या जाणाऱ्या
ह्या चैतन्याच्या रंगपंचमीला
नेहेमीच साक्ष असं
बघत असतं ते सतत
ह्या चैतन्याच्या नवरुपांना
पण त्यात ते रंगून मात्र जात नाही
सतत जागृत असणं
हाच त्याचा गुणधर्म
काहीच सांगत नाही,
बोलत नाही ते कधी आपणहून
मलाच पण जाणवतं ते कधी
एकदम असं
कधी कवितेच्या फुटक्या तुकड्यातून
तर कधी काळोख्या
गाभाऱ्याच्या मंद तेजात
मैत्रीण.कॉमने मराठी भाषा दिन २०१८ निमित्त घेतलेल्या स्पर्धेतील हा एक टप्पा होता.
स्पर्धेची रूपरेषा :
१. खाली एकूण १५ शब्द दिले आहेत.
२. या शब्दांमधून निदान ३ शब्द वापरून तुमच्या गटाला एक काव्य रचायचं आहे.
३. हे काव्य आरती, अभंग, भावगीत, मंगलाष्टक, श्लोक, ओवी यापैकी एका प्रकारात मोडणारं असावं. काव्य गंभीर, भावूक, विद्रोही, विडंबन अथवा विनोदी कसंही चालेल. यमक जुळेल असं हवं आणि काव्यातून काही अर्थ निघावा अशी अपेक्षा आहे.
४. काव्य किमान एक कडव्याचं असावं आणि बाकी कितीही मोठं असेल तरी चालेल.
