.
.
नुकताच म्हणजे ३ डिसेंबर रोजी दुपारी पुण्यात स.प महाविद्यालयाच्या मैदानावर गीता पाठ महायज्ञ झाला. दहा हजाराहून जास्त लोकांनी एका सुरात, एका लयीत गीतेच्या अठरा अध्यायांचे पारायण केले. त्याबद्दलचे माझे चार शब्द.
घरात एक वाद्यांचं कपाट होतं सुताराकडून मापं देवून बनवलं होतं पूर्वी. तबला डग्गा आणि छोटा तानपुरा असायचा त्यात. लेक सासरी जाताना फक्त वाद्यं घेवून गेली त्यातली. मग कपाट तसंच राहीलं. हळू हळू काहीबाही ठेवत गेले. काल असंच पाहिलं तर बरं नाही वाटलं. नवी अपारदर्शक दारं बनवावीत म्हणजे आतमधे काहीही ठेवता येईल असं वाटत होतं तोच एका मैत्रीणीकडून ही कल्पना मिळाली. एक जुनी रेशमी ओढणी फाडून काचेला आतून ताणून चिकटवली आणि आता छान दिसतंय. रु. "फू" मधे हे जमून आल्यामुळे जास्त आनंद झालेला आहे ह्या ठिकानी
आज आमचा टांझानियातल्या ५ दिवसाच्या सफारीचा पहिला दिवस पार पडला, त्याचाच हे धावता अहवाल, रोज दिवसअखेरीस इथे त्या त्या दिवसाबददल लिहायचा विचार आहे. बघू कसं जमतंय
तर आठ दिवसाच्या किलीमांजारो ट्रेक नंतर एक दिवस विश्रांती घेऊन आज सकाळी तारांगिरे नावाच्या पार्क कडे सकाळी ८ वाजता निघालो.
सफारी म्हणजे पहाटे लवकर उठायचं किंवा रात्री उशिरा पाणवठ्यावर जाऊन प्राणी बघायचे अशीच माझी कल्पना होती. बेनोला विचारलं तर तो म्हणे काही गरज नाही सध्या वेट सीजन आहे आणि भरपूर खाद्य आहे तर सगळीकडे प्राणी दिसतील.
अर्धा किलो बारीक रवा दोनशे ग्रॅम तुपात मंद गॅस वर पंधरा एक मिनिट भाजला. नंतर त्यात साधारण दोन वाट्या नारळाचा चव घालून पुन्हा दहा एक मिनिट बारीक गॅसवर भाजत राहिले.
तीन वाट्या साखरेत ( आवडीनुसार कमी जास्त करू शकता )दीड वाटी पाणी घालून पाक करायला ठेवला. साखर विरघळल्या वर पाच एक मिनटानी पाक चेक करायला लागले . पाक ताटलीत घेऊन ती ताटली उभी केली की पाक खाली ओघळला नाही की झाला (आम्ही त्याला मधा इतपत म्हणतो ) ही माझी खूण. पण तार बघितली तर दोन येतात त्याच्या.
कॉलेज काळात आणि नंतरही आमचं पडीक असण्याचे ठिकाण म्हणजे चांदणी चौकातील कॅफे कॉफी डे. लग्नानंतर तिकडे जाणं आपोआप थांबलंच. तिथला एक आठवण येणारा आवडीचा पदार्थ म्हणजे कॉर्न स्पिनच सँडविच. इतक्या वर्षांनी अचानक मूड झाला म्हणून करून टाकलं. निळूनेही मिटक्या मारत खाल्लं. (हो, त्याला आता शेवटच्या दाढा सोडून सगळे दात आणि चवी आल्यात ). अगदी सोपी कृती आहे. यासाठी मी पालकाची भाजी चिरताना कपभर चिरलेला पालक फ्रीजमध्ये टाकला होता.
तू जेव्हा श्रावण बनून आला,
पाचूचा सागर होता उसळला
तू बनून येता बहर पारिजातकाचा,
देहच झाला माझा, फाया अत्तराचा.
तू बनून येता माझा बसंत,
श्वासांनाही ना मिळे जरा उसंत.
तू शिशिर बनुनी आला,
झाले आयुष्यच पाला पाचोळा...
मौनच उरले जरी आता अंगणी,
देह अडकुन आहे, अजून मोहाच्या रिंगणी...
दुसऱ्या आणि तिसऱ्या दिवशी आम्ही सेरेंगिटीमध्येच 'इन टू द वाईल्ड' नावाच्या नेचर लॉजमध्ये राहणार होतो. इथे टेंट कॅम्पिंग म्हटलंय पण खरंतर हे ग्लॅम्पिंग होतं. दोन मोठ्या बेडरूम्स, सिटींग रूम, मागे मोठा डेक आणि आजूबाजूला जंगल, अंधार पडल्यावर टेंट मधून बाहेर पडायचं असेल तर वॉकी टॉकी वर कॉल करून कोणालातरी एस्कॉर्ट करायला बोलावून घ्यायचं. आम्ही संध्याकाळी जेवून आमच्या टेंटमध्ये जात असतानाच विचित्र गुरगुरीचे आवाज येत होते, आमच्या सोबत येणारा म्हणाला की हायना/तरस आहेत टेंटच्या आसपास, पण घाबरु नका ते टेन्ट जवळ येणार नाहीत.
). अगदी सोपी कृती आहे. यासाठी मी पालकाची भाजी चिरताना कपभर चिरलेला पालक फ्रीजमध्ये टाकला होता.